วันหนึ่งนั้น เทอมกลาง ช่างฝังจิต เฝ้าแต่คิด ถึงเธอ ละเมอใฝ่ อยากจะบอก ความรัก ที่ปักใน แนบดวงใจ ติดตรึง คนึงครวญ วันหนึ่งนั้น เทอมปลาย มิคลายเคลื่อน ยังติดเตือน ใจลอย ละห้อยหวน อันกลิ่นรัก จักฟุ้ง จรุงอวล ไม่เห็นควร จะเหมาะ เพราะจรรยา 2496 ( จากแฟ้มจดหมาย) Think of you ethernally
7 ธันวาคม 2551 14:23 น. - comment id 921886
ดีมากๆเลยค่ะคุณนิจ เอามาซีลอกซ์เข้าเล่มใหม่ น่าหวงแหนค่ะ ลายมือก็สวยด้วยซีคะ
7 ธันวาคม 2551 15:15 น. - comment id 921896
เห็นด้วยกับคุณแจ้นค่ะ น่าจะรวบรวมและทำสำเนาไว้สักเล่ม ของที่มีคุณค่าทางใจต้องเก็บรักษาไว้ให้ดีค่ะ
7 ธันวาคม 2551 18:40 น. - comment id 921924
น่ารักมากเลยครับ..ผมชื่นชมยินดี สิ่งนี้มีค่ามากมายครับ ผมเองทุกวันนี้ยังนั่งอ่านบทเพลงของสุนทราภรณืที่พ่อจดใส่สมุดให้แม่ครับ..มันมีค่าที่จิตใจมากเลยครับ
7 ธันวาคม 2551 18:55 น. - comment id 921930
มิน่าหละน้องสาวพี่ถึงได้แต่งกลอนไพเราะนักหนา สืบสานจากคุณพ่อนั่นเองท่านลึกซึ้งกินใจจังนะคะน้องนิจ
7 ธันวาคม 2551 20:13 น. - comment id 921950
วันหนึ่ง นั้นฉันยัง จำฝังจิต ทั้งชีวิต สุขชื่น รื่นหรรษา ความอบอุ่น กรุ่นไอ ในชีวา พ่อห่วงหา อาทร ไม่คลอนคลาย วันหนึ่งนั้น ฉันยัง ได้สั่งสม พ่ออบรมบ่มความดีไม่หนีหาย แม้วันนี้ พ่อสิ้น ดับดิ้นกาย แต่ความดี พ่อไม่หาย ยังคงทน คิดถึงคุณพ่อนะคะคุณไมหแก้ว
7 ธันวาคม 2551 21:10 น. - comment id 921976
เป็นอะไรที่น่ารักและมีคุณค่ามากๆเลยครับ
7 ธันวาคม 2551 22:01 น. - comment id 921999
แด่ คุณแจ้นเอง จะนำไปถ่ายเอกสารแล้วทำเป็นเล่ม แต่ใส่ไว้ในบ้านกลอนแล้ว พิมพ์ออกมาก็คงได้ค่ะ พ่อคงดีใจ...ค่ะที่มีผู้มาเยี่ยมชมผลงาน ยินดีมากมายในคำแนะนำค่ะ แด่ คุณปะการัง ดีใจค่ะ ที่มีผู้แวะมาให้กำลังใจ ถ้าคุณพ่อไหมแก้วฯรู้คงดีใจ แต่ต้องยกความดีให้กับคุณแม่ที่เก็บไว้ เพราะกลอนนี้พ่อเขียนถึงแฟน ตอนเรียนมัธยมฯค่ะ แด่ คุณยิปซี 4 กลอนที่นำมาลงนี้ เป็นกลอนที่พ่อไหมแก้วฯยังเป็นเด็กนักเรียนมัธยมฯแต่แม่เก็บไว้ให้ค่ะ นำมาลงในบ้านกลอน เพราะเกรงว่า จะทำหาย เคยหายไปพักหนึ่ง แล้วมาเจอะอีกทีดีใจค่ะที่ยังไม่หาย จึงรีบมาลงในบ้านกลอน แด่ พี่ดวง ตอนนี้พ่อไหมแก้วฯอายุ 70 กว่าแล้วค่ะ พ่อไม่เคยบอกว่าแต่งกลอนเป็น เพราะดูเป็นคนเคร่งเครียด เพิ่งมารู้เมื่อ นิจเอากลอนตัวเอง ไปอ่านให้แม่ฟัง แม่บอกว่า สำนวนและลีลาคล้ายกัน จึงแปลกใจมาก ทั้งๆไม่เคยอ่านมาก่อน แด่ คุณนิลวรรณ ขอแสดงความเสียใจกับคุณนิลวรรณ อย่างไรคุณพ่อก็ยังอยู่ในใจของลูกเสมอ หายไปนานจนคิดถึงค่ะ แด่ คุณอินสวน ต้องยกให้ความดีให้คุณแม่ค่ะ ที่เก็บไว้..ที่จริงเป็นกลอนรักครั้งแรก ของพ่อไหมแก้วฯค่ะ ดีใจที่มาแวะชมค่ะ
8 ธันวาคม 2551 09:00 น. - comment id 922085
ลายมือคุณโบราณเลยนะคะ คุณพ่อกานต์ก็ลายมือประมาณนี้ค่ะ
8 ธันวาคม 2551 13:50 น. - comment id 922250
... สั้นๆ..ได้อารมณ์ รัก..จากใจส่วนลึก...รักมาก แต่อยู่ภายใต้การดูแลของหัวใจและจรรยาบรรณ คุณพ่อเก่งมากเลยครับ
8 ธันวาคม 2551 18:49 น. - comment id 922354
แด่ คุณเพียงพลิ้ว คุณพ่อไหมแก้วฯลายมือโบราณแต่ ความคิดบางอย่างทันสมัยค่ะ ท่านไม่ดื่มของมึนเมา..ไม่สูบบุหรี่ และมีภรรยาคนเดียวค่ะ ตัวจริงไม่โรแมนติก ค่อนข้างเคร่งครัด...การงานค่ะ แด่ คุณฝากฝัน คนสมัยก่อนก็เป็นหนุ่มสาวเร็ว ชั้นมัธยมก็เป็นแฟนกันแล้ว แต่เขาอยู่ในกรอบประเพณี ยินดี...ที่จะนำมาลงเรื่อยๆ แต่ต้องรอให้ลูกชาย...เขาทำให้น่ะค่ะ
9 ธันวาคม 2551 18:54 น. - comment id 922684
เป็นบทกลอนที่ไพเราะมากค่ะ ลายมือ สวยงามยิ่ง ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆค่ะ คุณไหมแก้วก็คงเก่งเหมือนคุณพ่อนะคะ
25 ธันวาคม 2551 19:52 น. - comment id 929190
น้องนิจห่างหายไปนานสบายดีหรือเปล่าคะใกล้ปีใหม่แล้วพี่ขออวยพรให้น้องนิจมีความสุขตลอดไปและขออนุญาตอวยพรให้คุณพ่อคุณแม่ของน้องนิจมีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงค่ะ และขอให้ครอบครัวนิจจงมีความสุขถ้วนทั่วนะคะ ปีใหม่เที่ยวไหนเอ่ย