ลงเรือน้อยลอยเล่นชมเพ็ญแข สองฝั่งแลเย็นตาพาเคลิ้มฝัน เสียงลมเชยเอ่ยเอื้อนเหมือนจำนรรจ์ ยอดไม้สั่นเป็นเสียงสำเนียงพิณ จากไปไกลใจระทึกสะอึกสะอื้น ฟังเสียงคลื่นซัดเซาะเลาะแก่งหิน สลับสายธารไหลระรวยริน ไม่หมดสิ้นน้ำใจอาลัยนอง จากไปก่อนจะย้อนกลับมารับขวัญ ม่านฟ้ากั้นลางเลือนดวงเดือนหมอง น้ำฝนหยาดสาดกระเซ็นเป็นละออง ไร้หอห้องรองรับซับน้ำตา ล่องลอยลำร่ำไห้อาลัยถึง เฝ้ารำพึงคะนึงเพ้อละเมอหา ทั่วฟ้าดินวิญญาณแก้วกานดา กลับคืนมาหากันรับขวัญ...เอย
6 ธันวาคม 2551 10:56 น. - comment id 921639
จะบอกว่า คุณพ่อของคุณเป็นคนโรมานติกมากและเป็นคนอ่อนโยนทีเดียว เป็นกลอนที่ซึ้งมีความหมายคับ ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่ในบ้านกลอนนะคับ
6 ธันวาคม 2551 11:50 น. - comment id 921645
แด่ คุณวิทย์..ศิริ ตัวจริงของพ่อ..ไม่โรมานติกเหมือนในกลอนค่ะ.... แต่เป็นคุณพ่อที่ดี..มีความรับผิดชอบครอบครัว และเป็นผู้นำครอบครัว กลอนของพ่อ..ที่ได้มาเพราะ.. ไหมแก้วฯได้แต่งกลอนไปให้แม่อ่าน แม่บอกว่า..คล้ายสำนวนกลอนของพ่อ จึงงัดจากหีบมาให้อ่าน... ขอบคุณมากค่ะ...ที่แวะมาทักทาย
6 ธันวาคม 2551 12:01 น. - comment id 921649
กลอนซื่อรักของคุณพ่อส่งถึงคุณแม่สินะคะ น่ารักดีค่ะ แหมๆ แอบอิจฉาท่านทั้งสองจังค่ะ
6 ธันวาคม 2551 12:26 น. - comment id 921659
ชอบทำนองกลอนของคุณพ่อของคุณไหมแก้วสีฟ้าครามค่ะ
6 ธันวาคม 2551 13:10 น. - comment id 921685
แด่ คุณfltsover ไม่ใช่กลอนสื่อรักจากคุณพ่อส่งถึงคุณแม่ค่ะ แต่เป็นกลอนเก่าที่เขียนก่อนเจอคุณแม่ ตอนคุณพ่อเรียนมัธยมฯ ถึงเพื่อนสาว...และต่อมาเธอไม่สบาย แล้วถึงแก่กรรมค่ะ เหมือนนิยาย..แต่เป็นเรื่องจริง ..วันหน้าจะนำกลอนที่ต่อจากนี้มาลง... อยากลงที่เป็นลายมือพ่อ กระดาษเก่าและเหลือง แต่ทำไม่เป็น...ต้องรอลูกชายทำให้ค่ะ แด่ คุณเพียงพลิ้ว ไวรัส เล่นงานจังค่ะ เขียนแล้ว..กำลังบันทึกก็โผล่มาเลย ต้องมานั่งเขียนใหม่ค่ะ ยังมีกลอนพ่อเขียนอีกค่ะ แต่อยากลงเป็นลายมือพ่อ จึงต้องรอลูกชายมาทำให้ ไม่ได้ไปแวะกลอนใครๆเลยหมู่นี้ เพราะต้องทำงานอื่นๆ ยุ่งมากมาย
6 ธันวาคม 2551 14:33 น. - comment id 921694
ว๊าว มีคุณพ่อเป็นคนเก่งแบบนี้นี่เอง คุณนิจถึงได้แต่งกลอนเก่ง ดูแลสุขภาพเยอะๆนะคะ
6 ธันวาคม 2551 15:59 น. - comment id 921725
กลอนเพราะมาก ๆครับ...
6 ธันวาคม 2551 16:14 น. - comment id 921731
คุณได้ของขวัญที่มีค่าที่สุดจากคุณพ่อ.. นั่นคือพรสวรรค์..ของสายเลือดคุณพ่อ.. 56 ปี บทกลอนแห่งความรัก.. ไว้ลงให้ทุกคนอ่านอีกนะคะ..จะรอค่ะ
6 ธันวาคม 2551 17:38 น. - comment id 921737
สวัสดียามเย็นค่ะ คุณไหมแก้วสีฟ้าครา อย่าเศร้าดิ เขียนเศร้าจังเลย
6 ธันวาคม 2551 18:39 น. - comment id 921764
แด่ คุณแจ้นเอง วันนี้วันพ่อค่ะ..เลยนำกลอนคุณพ่อที่เขียน ไว้ตั้งแต่ท่านยังหนุ่มๆเมื่อ 56 ปีที่แล้ว ขอให้คุณแจ้นเอง..มีสุขภาพแข็งแรงเช่นกัน แด่ คุณลิลิต ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ยังมีอีกค่ะ..อยากลงเป็นลายมือที่เป็น ของจริง...ต้องรอลูกมาทำให้ค่ะ แด่ คุณแก้วประภัสสร คุณแม่ก็แต่งกลอนได้ค่ะ และมีคุณตา..ชอบแต่งเพลงพื้นบ้าน แต่ไม่ได้บันทึก เขียนไว้ คนที่ร้องได้ตายหมด ต้องขอบคุณบ้านกลอนที่ได้บันทึกไว้ ถ้าเก็บไว้เป็นกระดาษหายหมดค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยม แด่ คุณครูกระดาษทราย ทานข้าวรึยังคะ กลอนนี้คุณพ่อไหมแก้วเขียนไว้เมื่อ 56 ปีก่อน เป็นกลอนที่ไม่ได้เขียนให้แม่ของไหมแก้วฯ แต่เขียนให้กับแฟนเก่าของพ่อ ที่เสียชีวิต...เมื่อครั้งยังเรียน อยู่ชั้นมัธยมฯค่ะ โรแมนติก ค่ะ
6 ธันวาคม 2551 19:25 น. - comment id 921768
คุณพ่อของคุณแต่งได้ไพเราะจริงๆค่ะ แล้วลูกไม้อย่างคุณก็หล่นไม่ไกลต้นเหมือนกัน
6 ธันวาคม 2551 20:38 น. - comment id 921776
แด่ คุณปะการังสีฟ้า ยินดีที่ได้รู้จักและทักทายกันค่ะ แล้ว..จะมีภาคต่อไปค่ะ จะให้ลูกชายสะแกนภาพ ที่เป็นของจริง...จากลายมือพ่อไหมแก้วฯ แต่ตอนนี้ลูกชายไปบ้านแฟนเขายัง ไม่กลับบ้านเลย..... ....แล้วมาเยี่ยมใหม่นะคะ....
6 ธันวาคม 2551 21:32 น. - comment id 921799
สวัสดีค่ะ แวะมาชื่ชมผลงานไพเราะๆค่ะ คุณพ่อของคุณแต่งได้ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ
6 ธันวาคม 2551 21:40 น. - comment id 921803
ล่องเรือน้อยลอยชีวิตน้องนิจจ๋า เหนื่อยนักหนาอิดโรยระโหยหวน เรือชีวิตล่องไปมิไหลทวน เหลือเพียงครวญเพียงคร่ำน้ำตานอง อนิจจาน่าอนาถวาสนา ก่อเกิดมาระกำช้ำหม่นหมอง มิสมหวังดังใจที่ใฝ่ปอง จึงจำต้องก้มหน้าน้ำตาริน หวัดดีค่ะน้องนิจพี่กลับมาถึงบ้านเมื่อครู่นี้เองวันนี้ไปนมัสการองค์พระธาตุพนมที่จังหวัดนครพนมเป็นพระธาตุที่บรรจุพระอุรังคธาตุชนอิสานและชาวลาวศรัทธามากศักดิ์สิทธิ์มากค่ะ ระยะทางจากกาฬสินธุ์ไปประมาณสองร้อยกิโลเมตรเศษๆนี่แหละค่ะไม่ไกลเราไปกันบ่อยเหมือนกันค่ะถ้ามีโอกาศมาอิสานอย่าลืมแวะนมัสการนะคะ
7 ธันวาคม 2551 09:25 น. - comment id 921839
แด่ คุณการัณยภาส ห่างหายไปนานเลย วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ได้พักผ่อนอยู่บ้าน แวะมาดูผลงาน..... ขอบคุณค่ะที่ยังเยี่ยมชม คุณพ่อแต่งไว้เกือบ 56 ปีแล้วค่ะ แล้วจะลงตอนต่อไป...ในไม่ช้านี้ แด่ พี่ดวง อยากไปเยี่ยมพี่จังที่กาฬสินธุ์ แต่ยังยุ่งๆอยู่ค่ะ อีกไม่กี่วันจะไปอบรม คงห่างบ้านกลอนอีกพักหนึ่งนะคะ น้องจุ่นจุ๋น..ทำภาพในคอมฯได้รึยังคะ ถ้านิจอยากได้ภาพอื่นๆลงต้อง คอยลูกชายเขา..ทุกครั้ง วันนี้นั่งคอยเขามาทำกลอนของคุณตา ให้สแกนลงเครื่องฯให้หน่อย ไม่รู้จะทำให้เมื่อไร.... ถ้าไปอิสาน..จะไปนมัสสการพระธาตุ พนมทันที่ค่ะ
7 ธันวาคม 2551 16:04 น. - comment id 921901
สายเลือดย่อมสีแดงเสมอ ลูกกับพ่อก็ ฉันท์นั้น งดงามจ้า แก้วประเสริฐ
7 ธันวาคม 2551 22:08 น. - comment id 922006
แด่ อาจารย์แก้วประเสริฐ ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคุณพ่อไหมแก้วฯ แต่งกลอนเป็น เพราะบุคลิก ไม่ใช่คนโรแมนติกเลยค่ะ ดีใจค่ะที่อาจารย์มาเยี่ยมชม กลอนที่ไหมแก้วฯแต่งก็ไม่เคยให้พ่ออ่าน ค่ะ แต่บอกให้พี่น้องเพื่อนอ่านค่ะ
7 ธันวาคม 2551 22:17 น. - comment id 922010
น่ารักและมีคุณค่าจริงๆครับ ชอบนะครับนำมาลงให้หมดเลยนะครับ ขอบคุณ สำหรับของฝากที่ล้ำค่านะครับ
8 ธันวาคม 2551 18:56 น. - comment id 922358
แด่ คุณอินสวน ยินดีค่ะที่จะนำมาลงเรื่อยๆ แต่ว่าต้องรอลูกชายทำให้ค่ะ เขาสอนวิธีการทำให้ แต่ลืมหมดแล้ว คนแก่ ก็เป็นอย่างนี้ ดีใจค่ะ.. และถ้าคุณพ่อรู้คงดีใจ ว่ามีผู้สนใจผลงานท่าน... อากาศหนาวมากไหมคะที่บ้านคุณอินสวนน่ะ