สายลมโชยบุหงาพัดพากลิ่น พาดวงจินต์ดวงน้อยล่องลอยฝัน โหยหารักปักอุราแทบจาบัลย์ มองตาเธอผ่านแสงจันทร์หวั่นอุรา หนาวน้ำค้างพราวพร่างช่างหนาวเหน็บ แต่ไม่เจ็บเท่ารักที่หนาวกว่า หนาวอะไรไม่เท่าหนาวอุรา ถึงหนาวฟ้าหนาวลมพร่างพรมกาย เห็นใผ่โอนพลิ้วพ้อล้อภูผา หวั่นอุราระทมตรมใจหาย ใผ่เจ้ารักภูผาตราบคราตาย หรือเพียงหยอกให้หายใจเหงาตรม สายลมพัดเกี่ยวก้มโลมรวงข้าว เห็นดวงดาวหยอกจันทราน่าสุขสม เหม่อมองเห็นยอดหญ้าน้ำตาพรม คงจะขมขื่นใจรักเลือนลา นั่งถอนใจถอนทอดกับยอดฝน คิดถึงคนที่รักคอยห่วงหา แม้วันนี้สองใจเราไกลตา แต่เชื่อว่าสักวันเธอจะมาเคียง
หยาดเพชร...มณีพลอย 4 ธ.ค. 2551 15:15 น. - ID 121035 
1833
3
0
4 ธันวาคม 2551 18:26 น. - comment id 921231
4 ธันวาคม 2551 20:09 น. - comment id 921265
หัวใจสาวหนาวสั่นหวั่นรักหาย สัญญากลายหายลับไม่กลับหวน ลืมคะนึงคราวหนึ่งซึ้งเนื้อนวล ใจสาวป่วนรอรักจักกลับมา
5 ธันวาคม 2551 20:03 น. - comment id 921480
การรอคอยอย่างเป็นสุขและมีความหวังรอเถิดค่ะมันแสนจะสุขใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
