หน้าส่วนตัว
ตั้งแต่ เธอไป ไม่กลับมา
ตรงขอบฟ้า ปลายทาง และห่างหาย
คนอยู่ คือฉัน ทนเดียวดาย
ลำพัง ฟังหัวใจ ร้องงอแง
ได้โปรด คืนมา ที่ตรงนี้
เติมเต็ม ใจที่ มีรักแท้
กอดฉัน รักฉัน มิผันแปร
ให้ใจ ที่อ่อนแอ ได้ชื่นบาน
รู้ใหม ไม่มีเธอ ฉันมันเฉา
จมกับ ความเหงา ที่แผ่ซ่าน
น้ำตา ด้วยคิดถึง ทรมาน
ที่รัก ของฉัน โปรดคืนมา
จะรอ และจะรอ อยู่ตรงนี้
ทุกวัน ทุกวี่ จะรอท่า
นานแค่ใหน นานเท่าไหร่ นับเวลา
สัญญา ยืนยัน มิวันลืม
จักรพรรดิหยก 30 พ.ย. 2551 12:54 น. - ID 120917 
913
1
0
30 พฤศจิกายน 2551 16:46 น. - comment id 919635
ความทรมานคือการรอคอยฉันใด.........ก็ฉันนั้น
30 พฤศจิกายน 2551 18:38 น. - comment id 919702
30 พฤศจิกายน 2551 22:53 น. - comment id 919908
เธออยู่ไหน โปรดรับรู้ ชายผู้นี้ ยังอยู่นี่ ที่เก่า เฝ้ารออยู่ ชิดหน้าต่าง มองจันทร์นวล เคยชวนดู แต่โฉมตรู วันนี้ลับ ไม่กลับเรือน โปรดรับรู้ เธออยู่ไหน ใจจะขาด เหมือนถูกบาด คมมีด มากรีดเฉือน แม้เวลา ผันผ่าน นานกี่เดือน จะไม่เลือน จะไม่ท้อ จะรอเธอ. การรอคอยที่มีหวังย่อมไม่ทรมานเท่ากับการรอคอยที่ไร้ซึ่งความหวัง....เป็นกำลังใจให้ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
