ลา มิอาจเอื้อนเอ่ยคำว่าลาจาก จำต้องพรากจากไปไกลสุดแสน เหตุเพราะต้องศึกษาในต่างแดน รักสุดแสนสุดใจจำไกลลา เคยร่วมเรียนร่วมเล่นมิเว้นว่าง เคยเคียงข้างเธอฉันสุขหรรษา รุ่งอีกวันยิ่งร้าวรวดปวดอุรา กลัวเวลาพาพรากเราจากกัน ไม่อยากตื่นมารับอรุณรุ่ง กลัววันพรุ่งพลัดพรากไปจากขวัญ เราคงเหมือนชีวีไร้ชีวัน เพียงกายพรากเท่านั้นใจเธอครอง เจ็บแผลนอกพอบอกหมอรักษาให้ แต่เจ็บที่หัวใจมันกลัดหนอง เราพลาดหวังทั้งปวงที่หมายปอง จึงจำต้องห่างไกลจำใจลา เธอได้เป็นนิสิต ม.เชียงใหม่ ฉันจากเธอมาไกลถึงสงขลา จึงไม่เหลือแววใสในแววตา เหลือแต่รอยห่วงหาในสองเรา ยลเธอหมองหม่นไหม้ใจจะขาด มันแสนบาดอุราพาหงอยเหงา อยากจับมือถือไว้แนบใจเรา แต่ก็กลัวเกียรติ์เจ้าจะเสื่อมคลาย คำปลอบโยนจากมาสู่ตานั้น สื่อสัมพันธ์บ่งบอกความมุ่งหมาย ว่าจะขอจงรักภักดิ์จนตาย แม้ชีพวายก็ยังรักเพียงเธอ ทนไม่ได้ที่จะลาตาคู่สวย ฉันคงม้วยหากมีใครเสนอ วอนเทวาอย่ามีใหม่ให้เจอะเจอ ฉันคงเพ้อเดียวดายตายทั้งเป็น ฝากตะวันจันทราดาราเฝ้า อย่าให้มีใครเขามาพบเห็น จงเก็บใจเธอไว้อย่างซ่อนเร้น ทุกคืนค่ำย่ำเย็นจงคุ้มครอง
นรศิริ 29 พ.ย. 2551 06:29 น. - ID 120887 
1037
7
0
29 พฤศจิกายน 2551 07:19 น. - comment id 919075
29 พฤศจิกายน 2551 07:54 น. - comment id 919079
พี่สาวเศร้าจังคะ เด๋วกลับมาเม้นต่อพิมไปเรียนก่อนน๊าๆ
29 พฤศจิกายน 2551 08:10 น. - comment id 919081
การพลัดพรากจากบุคคลที่รักเป็นทุกข์ยิ่ง แต่การจากคราวนี้..เห็นความงอกงาม วันปริญญาเต็มใบ...เจอกันจ้า.. ดอนที่พิมต้องจากเพื่อน เพื่อนไปเรียนม.สารคาม ครูพิมยากจนเรียนวิทยาลัยครูที่บ้าน นอกกอดเพื่อน..ร้องไห้หลายวัน ทุกวันนี้ยังเป็นเพื่อนกันเช่นเดิม..
29 พฤศจิกายน 2551 08:23 น. - comment id 919084
สวัสดีตอนเช้าค่ะเอื้อย เป็นตาหลูโตนน้องเพิ่นเนาะจ้า ถึงหล่าบ่เคยมีความรักตอนเรียนกะพอสิเข้าใจเพิ่นอยู่ดอกจ้า ขอส่งแฮงใจให้น้องเนาะจ้า รักแท้บ่มีอุปสรรคดอกจ้า คิดฮอดเอื้อยค่ะ
29 พฤศจิกายน 2551 08:41 น. - comment id 919098
เจ็บปวดรวดร้าว จำลา จำพรากไปศึกษา ถิ่นพ้น วันลาจากแววตา สุดช้ำ น้ำตาฉันเอ่อล้น สุดเศร้าอาวรณ์ โลกนี้แม้กว้างใหญ่....แต่ก็กลม อาจมีสักวันที่ต้องเดินชนกันอีกครั้ง
29 พฤศจิกายน 2551 10:20 น. - comment id 919130
สมัยเรียน แบมเคยมีเพื่อนรักมากอยู่คนหนึ่ง ไปไหนก็ไปด้วยกัน แต่พอเริ่มเรียนมหาลัย เราต้องแยกกัน ตอนนั้นก็เหงานะคะ แต่ก็ต้องทำใจ เพราะเราต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับอนาคตเราเอง แต่ก็ยังติดต่อกันเหมือนเดิม เพราะคำว่าเพื่อน พี่พูดถึงนักเรียน ก็เลยอดไม่ได้อยากเล่าบ้างเจ้าค่ะ
29 พฤศจิกายน 2551 14:18 น. - comment id 919192
หน้าส่วนตัว
แด่ พี่ดวง
สวัสดีค่ะ
ไม่ได้แวะมาทักทายเลย
เพราะย้ายที่ส่วนทำงานแต่ยังอยู่ที่เดิม
ค่ะ เหมือนกับกลอนนี้
นิจเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
แฟน เรียนที่สงขลานครินทร์
แต่ แต่งงานกับอีกคนที่จบสงขลานครินทร์ เพราะเจอกันที่จุฬาฯ
งง...หน่อยค่ะ
ยังคิดถึงพี่ดวงเหมือนเดิม
29 พฤศจิกายน 2551 18:40 น. - comment id 919228
ขอบคุณ คุณวาสุกรีค่ะที่แวะมาเยี่ยม
29 พฤศจิกายน 2551 18:42 น. - comment id 919230
หวัดดีค่ะน้องสาวสุดสวยของพี่พี่ก็สงสารเด็กเขาเหมือนกันค่ะจึงมาเขียนกลอนให้พวกเขานี่แหละค่ะยิ่งนับวันพวกเขาก็ยิ่งเศร้าซึม เฮ้อชีวิต
29 พฤศจิกายน 2551 18:47 น. - comment id 919233
หวัดดีค่ะน้องพิมไม่เป็นไรหรอกค่ะเรียนที่ไหนก็เรียนก็เหมือนกันค่ะสำคัยที่จิตใจมากกว่า พี่ก็ศิษย์มศวเหมือนกันก็เคนเหมือนกันแหละค่ะตอนนี้อากาศหนาวแล้วที่เมืองเลยเราคงหนาวมากนะคะอย่ามัวกรำงานหนักจนลืมดูแล ดูแลสุขภาพนะคะพี่เป็นห่วงนะส่วนพี่กับจุ๋นถ้าอากาศหนาวสบายดีค่ะแต่ถ้าหน้าฝนแย่หน่อยพวกเราภูมิแพ้ค่ะ
29 พฤศจิกายน 2551 18:49 น. - comment id 919235
น้องหล่าเจ้าอยู่ดีมีแฮงบ่อหนาวแล้วอบอุ่นร่างกายเด้อ เอื้อยหลูโตนเด็กน้อยเหลียวเบิ่งไผกะเศร้าๆแมะ
29 พฤศจิกายน 2551 18:51 น. - comment id 919236
ขอบคุณคุณกิตติเวทย์มากนะคะที่แวะมาเยี่ยม เยี่ยมเศร้าจริงๆ ยิ่งนึกถึงตอนเรียนจบยิ่งเจ็บแทนพวกเขา
29 พฤศจิกายน 2551 18:53 น. - comment id 919237
หวัดดีค่ะน้องแบมนึกถึงตัวเองตอนเจอสภาพแบบนี้มันแสนจะเจ็บปวดค่ะ จึงเข้าใจความรู้สึกของเด็กๆดีในตอนนี้ค่ะ
29 พฤศจิกายน 2551 18:56 น. - comment id 919239
หวัดดีค่ะน้องนิจดีใจจังที่แวะมาเยี่ยมหลานพี่หายป่วยหรือยังคะน้องนิจสบายดีหรือเปล่า โหกลอนพี่ย้อนอดีตน้องนิจเลยนะคะ พี่กับจุ๋นสบายดีค่ะ
29 พฤศจิกายน 2551 19:19 น. - comment id 919251
ฝากกำลังใจให้น้องคู่นั้นด้วยนะคะ อ่านกลอนนี้ แล้วเหมือนเศร้าๆจังคะ ระยะทางไม่ห่างกัน หากใจเราใกล้กันนะคะ
29 พฤศจิกายน 2551 20:09 น. - comment id 919294
พี่นรศิริขา ทนสายตาหนูไม่ได้หรือคะ หนูเป็นนิสิต ม.ศรีนครินทรวิโรฒ นะคะ ไม่ใช่ ม. เชียงใหม่ พี่น่ะ จำผิดอีกแล้วนะ แฮ่ ๆ กลอนพี่เศร้าจังเลยค่ะ แวะมาทักทายก่อนนอน ขอให้พี่นอนหลับฝันดี อย่าลืมสายตาคู่นี้ของหนูนะคะ พี่สาวคนดี.
30 พฤศจิกายน 2551 08:31 น. - comment id 919495
ลา...หากลาขาด คงขาดใจ เป็นแท้แน่ ลา..ไม่ขาด เพียงคงแย่ เพียงเดี๋ยวนั้น .ลา..แล้ว ยังวกกลับ พบไม่นานวัน .ลา เพื่อสัมพันธ์ มั่น กว่าเดิม.. ..แวะมาเยี่ยมครับ
30 พฤศจิกายน 2551 11:42 น. - comment id 919562
ขอบคุณน้องฉางน้อยมากค่ะพรุ่งก็จะได้เจอสองคนอีกสงสารพวกเขาจังไม่รู้เป็นไงขี้สงสารคนอื่นไม่อยากเห็นใครเจ็บเลยแม้แต่สัตว์โดนลูกชายแซวบ่อยเหมือนกันค่ะว่าแม่ชอบแบกโลกเอาไว้ เสมอแต่เจ้าลูกชายก็ใจอ่อนขี้สงสารคนเหมือนกันมดยังไม่ฆ่าเลย ชอบทำบุญและปกิบัติธรรมเหมือนกันเมษษยนอยากไปปลีกวิเวกอีกไม่ทราบว่าจะได้ไปหรือเปล่าค่ะ
30 พฤศจิกายน 2551 11:47 น. - comment id 919563
หวัดดีค่ะน้องทรายขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยม เราศิษย์สถาบันเดียวกันนะคะพี่เคยเป็นนิสิต นิสิตม.ศรีนครินทรวิโรฒเหมือนกันค่ะ เมืองหลวงคงวุ่นวายมากนะคะน้องพี่อย่าเคลียดเกินนะคะพี่สาวคนนี้เป็นห่วงและไม่เคยลืมคนดีของพี่เลยค่ะคิดถึงเสมอ
30 พฤศจิกายน 2551 11:49 น. - comment id 919565
ขอบคุณคุณกิ่งโศกมากนะคะที่แวะมาเยี่ยม สบายดีนะคะ
1 ธันวาคม 2551 10:47 น. - comment id 920015
2 ธันวาคม 2551 00:47 น. - comment id 920388
สำหรับตังเมนะ คิดว่า ยิ่งห่างก็ยิ่งคิดถึงค่ะ ใจจดใจจ่อ รอวันที่จะได้เจอกัน ตังเมก็มีเพื่อนที่สนิทคนนึง เรียนอยู่เชียงราย แต่ตังเมอยู่กรุงเทพ ก็คิดถึงค่ะ พอมีโอกาสที่เค้าจะขึ้นมากรุงเทพ ก็ต้องทำตัวให้ว่างเลย พลาดไม่ได้ นัดสำคัญ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
