ฟ้าสาง... หยดน้ำค้างพร่างพรมชมยอดหญ้า คิดถึงคำเอ่ยพร่ำย้ำสัญญา ใครเล่าหนาพรากใจไปจากเรา ฟ้าสาง... ส่องสว่างกลางใจให้คลายเศร้า ลืมนิยามคำหวานที่นานเนา ลืมรักเก่าเราสองหม่นหมองใจ
28 พฤศจิกายน 2551 14:19 น. - comment id 918839
สวัสดียามบ่ายค่า..
28 พฤศจิกายน 2551 14:44 น. - comment id 918855
เก็บใจไว้เริ่มต้นใหม่กับใครที่ดีกว่า ยามเมื่อฟ้าสางแล้วจะสดใส เรายังมีชีวิตที่ก้าวต่อไป ไม่เป็นไรที่เคยเจ็บเป็นบทเรียน เก็บสิ่งนั้นเตือนใจไว้คอยสอน ไม่นิ่งนอนก้าวย่างตามทางฝัน แม้ไม่มีคนคอยร่วมฝ่าฟัน อาจจะนานแต่ยังต้องก้าวไป ไม่เป็นไรบอกใจว่าอย่าท้อ เลิกเฝ้ารอความรักที่หล่นหาย ถึงไม่มีใครรักไม่เป็นไร ขอแค่ใจอยู่กับเราเท่านั้นพอ มาเป็นกำลังใจให้เช่นกันคะ
28 พฤศจิกายน 2551 15:49 น. - comment id 918891
หวัดดีครับน้องฝ้าย . หยดน้ำค้างพร่างพรมชมยอดหญ้า คลายน้ำตาของพี่ที่รินไหล เมื่อคนรักของพี่มาจากไกล เหมือนดวงใจของพี่ที่ขาดรอน ...
28 พฤศจิกายน 2551 16:37 น. - comment id 918909
สวัสดียามเย็นค่ะ คุณครูกระดาษทราย %36 ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจดี ๆ คุณ krajokngao ขอบคุณพี่ก่องกิกมิ่งมิตรนัก น้องประจักษ์ในรักพี่หนักหนา ใครคนนั้นทำพี่ซ้ำอุรา รอยน้ำตาตราตรึงถึงในทรวง
28 พฤศจิกายน 2551 20:20 น. - comment id 918972
ว้า ยังไม่อยากตื่นเลย ฟ้าสางแล้ว แวะมาทักทายค่ะ
30 พฤศจิกายน 2551 08:17 น. - comment id 919487
ฟ้าสาง..สว่างรุ่ง อโนทัย ชิวิตใหม่ ตื่นคืน ฟื้นจากฝัน สุ่ภาพจริง วนเวียน เปลี่ยนนับวัน มีแบ่งปัน มืด จ้า..ชีวาคน.. ..แวะมาเยี่ยมครับ