สายลมที่หนาวแหน็บ เก็บความจริงที่เบือนบิด ปิดความจริงอั้นร้าวราน รักหวานซึ้งไม่เคยพบ เก็บกดแห่งความเหงา เศร้าทั้งใจและกายา หาใครสักคนเพียงเข้าใจ ใครเล่าเอยจะมาสม ขื่นขและมหมดหวัง มันพังทลายดับสูญ กำเนิดเกิดมานานนับ ไม่อาจรับความจริงที่เป็น ใครเล่าเห็นสิ่งนี้ในตัวเรา ความเศร้าที่กำเนิด เกิดพร้อมความเหงา จันทราลอยเด่นยามราตรี มีดวงดาราคอยช่วยส่องแสง ทอแสงแรงกล้ายามดึกดื่น ฉันตื่นมาเห็นจันทราเคียงคู่ หมู่ดาราไม่เคยห่างกันไกล แต่ในใจดวงนี้กลับเดี่ยวโดด ช่างโหดร้ายแสนเหลือทน สุขปนเศร้าเคล้าน้ำตา มาตลอดทุกยามคืน
พลายลิขิต ณ เมืองพาน 27 พ.ย. 2551 15:04 น. - ID 120841 
1506
0
0
27 พฤศจิกายน 2551 17:38 น. - comment id 918522
หาใครสักคนครับ...เป็นเพื่อน
27 พฤศจิกายน 2551 22:36 น. - comment id 918646
อยู่บ้านกลอนไม่เดี่ยวโดดหรอกค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
