เรไรร้อง รำร่าย เมื่อใกล้รุ่ง ด้วยใจมุ่ง ตื่นมา หาจุดหมาย เอาถุงพาด คาดผ้า ขาวม้าลาย ตะเกียงฉาย ส่องสว่าง ใกล้ทางชัน ก้ม ๆ เงย เสยมีด ค่อยกรีดเลือก เลาะเล็มเปลือก เชือกยาง อย่างแข็งขัน น้ำยางใสก็ไหลคั่งลงกลางคัน สู่ถ้วยขันชั้นกระชับกับต้นยาง ทุกห้วงใจ ใยพี่จึง คิดถึงเจ้า เคยกระเซ้าเย้าอุษาก่อนฟ้าสาง มาหนีดับลับเลื่อนจนเลือนลาง เหมือนต้นยาง ที่ผลัดใบในวันนี้ ดูเป็นแถวแนวต้นยางกลางป่าเปลี่ยว ไม่คดเคี้ยว เหมือนกับใจ ของใครนี่ เมื่อคมมีดเข้ากรีดยางในบางที เหมือนกับพี่นั้นมีมีดคอยกรีดใจ พอยางเฒ่า เก่าไป เริ่มไร้ค่า น้ำยางลด หมดราคา น้ำตาไหล เหมือนรักจริง ถูกทิ้งขว้าง อย่างตั้งใจ ปลูกยางใหม่มาทดแทนเต็มแผ่นดิน จึงตัดโค่น และก่นสร้าง ต้นยางนี้ ตัดใจพี่ไปเผาฟืนช่างหื่นหิน ต้นยางหมด หยดน้ำตา พาร่วงริน รักจึงสิ้น ยินเสียงครวญ...จากสวนยาง
20 พฤศจิกายน 2551 16:15 น. - comment id 915950
ซึ้ง....
20 พฤศจิกายน 2551 16:18 น. - comment id 915951
เยี่ยมครับ เยี่ยมมากๆ อ๋อ...ลืม..... หวัดดีคับ คุณ"ลิลิต" พรรณนาได้เห็นภาพ...เลยคับ
20 พฤศจิกายน 2551 16:25 น. - comment id 915952
คุณ nok- happy ขอบคุณครับ...
20 พฤศจิกายน 2551 16:28 น. - comment id 915953
คุณ kirati ขอบคุณครับ ..สำหรับคำชม ตอนนี้ปักษ์ใต้ เข้าหน้าฝน ชาวสวนกรีดยางไม่ได้...และราคายางก็กำลังตกไปเรื่อย ๆ ก็เลยร้องครวญมาให้อ่านกัน..
20 พฤศจิกายน 2551 16:38 น. - comment id 915954
แต่งได้เก่งจังเลยคะ เปรียบเทียบ ต้นยางกับความรัก เหมือนโดนมีดกรีดใจ กรีดใจคนอ่านด้วย อิอิ
20 พฤศจิกายน 2551 17:18 น. - comment id 915958
แก้วประภัสสร ขอบคุณคับ..สำหรับคำชม.. มีดกรีดยางมันคมนัก...แต่เอาไปกรีดใจคนอ่าน..สงสัยมันคงจะทื่อ..กรีดไม่ลง..อิอิ
20 พฤศจิกายน 2551 19:49 น. - comment id 915985
พี่บาวๆๆ แล้วเสียงครวญจาก(สาว)สวนปาล์มล่ะคะ อิอิ ... พี่เขียนกลอนได้ไพเราะมากๆคะ นับถือๆๆ
20 พฤศจิกายน 2551 19:57 น. - comment id 915989
น้องฉางน้อยเหอ...ปาล์ม ไหนละน้อง..ปาล์มมี่ หรือปาล์มโอลีฟ.. สาวสวนปาล์ม คงจะไม่ต้องร้องคร่ำครวญ..เพราะเบี้ยจ้าน.เกืน.ไม่เหมือนหนุ่มสวนยาง..ไม่ใคร่ยังเบี้ย..อิอิ..
20 พฤศจิกายน 2551 20:27 น. - comment id 915998
เห็นภาพชัดแบบซัมซุง LCD เลย
20 พฤศจิกายน 2551 21:45 น. - comment id 916023
เปรียบได้ใจจริง ต้นยางกับความรัก แต่หวังว่า ความรัก คงไม่แก่ไร้ค่าแบบต้นยางเน๊อะ
20 พฤศจิกายน 2551 21:47 น. - comment id 916024
เปรียบเปรยได้ดีความหมายดีและไพเราะมากด้วย
20 พฤศจิกายน 2551 22:38 น. - comment id 916048
เป็นบทกลอนที่ไพเราะครับ...
21 พฤศจิกายน 2551 01:44 น. - comment id 916090
กลอนไพเราะมากครับ น้ำยางขาววาววับประดับจอก สัญญาณบอกวันนี้มีความหวัง แต่หัวใจนั้นล่าเฝ้าเซซัง มิอาจหวังรั้งนางไว้ข้างกาย
21 พฤศจิกายน 2551 13:02 น. - comment id 916184
ภาษาเปรียบเปรย ร่วมสมัยได้อารมณ์ความรัก "ขอบคุณงานดีๆครับ"
21 พฤศจิกายน 2551 13:41 น. - comment id 916190
แมวเหลือง เห็นภาพชัดถึงขาดนั้นเลยรึครับ.. ขอบคุณครับ.สำหรับคำชม
21 พฤศจิกายน 2551 13:45 น. - comment id 916192
ยาแก้ปวด ขอบคุณครับ... ความรักคงจะไม่แก่ไร้ค่า..เพราะตอนนี้ต้นยางแก่ เขาเอาไปทำเป็นเฟอร์นิเจอร์ มีราคาแพงครับ...
21 พฤศจิกายน 2551 13:46 น. - comment id 916193
คุณวิทย์ ศิริ ขอบคุณมากครับ..สำหรับคำชม
21 พฤศจิกายน 2551 13:47 น. - comment id 916195
คุณกิ่งโศก ขอบคุณครับ...
21 พฤศจิกายน 2551 13:47 น. - comment id 916196
คุณฝากฝัน ขอบคุณครับ...
21 พฤศจิกายน 2551 13:48 น. - comment id 916197
นาคะพรรณ ขอบคุณครับ..
21 พฤศจิกายน 2551 15:41 น. - comment id 916240
ไม่เคยสัมผัสชีวิตชาวสวนยางเลยค่ะ แต่อ่านแล้ว พอเห็นภาพค่ะ
21 พฤศจิกายน 2551 20:39 น. - comment id 916338
นึกว่าเสียงครวญจากสวนแตงซะอีก ดีค่ะ เห็นในอีกแง่มุมหนึ่งของคนกรีดยาง
22 พฤศจิกายน 2551 06:42 น. - comment id 916456
ขอบคุณครับคุณเพียงพลิ้ว..
22 พฤศจิกายน 2551 06:44 น. - comment id 916457
เฌอมาลย์ ขอบคุณครับ...