เพียงฝัน
ลมรำเพย
เมื่อมีรักปักจิตสุดคิดถึง
เฝ้าคำนึงคิดฝันใฝ่เสมอ
หากแต่ต้องไกลห่างกันฝันละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อรำพันหวั่นในใจ
ยิ่งนับวันนับคืนขื่นขมจิต
ยิ่งได้คิดก็ยิ่งรู้เพียงฝันใฝ่
มิมีวันที่จักได้สมฤทัย
ตราบวันใดจักไม่ต้องมีน้ำตา
มิควรเลยที่จักคิดจักใฝ่ฝัน
หรือมีวันได้มอบรักสเน่หา
ลมหายใจกลายเป็นเธอในทุกครา
ทุกเวลาเฝ้าใฝ่ฝันมิเว้นวาย
หากชาตินี้จักมิอาจได้พานพบ
มิอาจลบความรักที่มุ่งหมาย
จักมีเธอตราบฟ้าดินสิ้นมลาย
มิมีคลายรักแท้จริงยิ่งสิ่งใด
ด้วยความรักภักดีตราบดินฟ้า
ตราบเวลาดำรงคงเคลื่อนไหว
ตราบชีวาแดดิ้นสิ้นลงไป
จักไม่มีในวันใดสิ้นรักเธอ