เห่เอย.......เจ้าความฝัน ชีวิตนั้นอยากเริ่มต้น แสวงหาเจ้าตัวตน เสาะค้นแหล่งเอื้อเพื่ออุ่นอิง เพียงรอพายุสงบ รอจะพบสรรพสิ่ง ความงามตามเป็นจริง จะงามยิ่งเป็นสมควร เห่เอย.......เห่สะบัด พริ้วลมพัดสะบัดรวน ประดับจิตประครองใจด้วยใคร่ครวญ จิตหลงป่วนปลิวไปกับสายลม
18 พฤศจิกายน 2551 18:40 น. - comment id 915140
18 พฤศจิกายน 2551 19:08 น. - comment id 915151
เห่เอย...เห่ระทึก เมื่อค่อนดึกเราค่อนหนาว น้ำค้างที่พร่างพราว วอนเดือนดาว...ช่วยคราวจน เห่เอย....เห่หัวใจ เมื่ออ่อนไหวใจสับสน ร้าวนักจักยอมทน ฟ้าหม่องหม่น...จะพ้นไป เห่เอย...เห่ความหวัง เมื่อฟ้ายัง...มีวันใส หมองร้าวสักเท่าใด ฟ้าวันใหม่..ย่อมมาเยือน..
18 พฤศจิกายน 2551 20:43 น. - comment id 915182
..เข้ามาสดับ รับเสียงเห่กล่อม.. สวัสดีครับ..
19 พฤศจิกายน 2551 19:04 น. - comment id 915604
% เห่เอย.....ความเหงาหงอย ใจดวงน้อยมันลอยเลื่อน วอนฝากเจ้าดาวเดือน อยากมีเพื่อนที่รู้ใจ เห่เอย......ความเมตตา ด้วยอุรามากหวามไหว อบอุ่นเหนื่ออื่นใด รับเยื่อใยจากใจเธอ