กาพย์สุรางคนางค์ 28 รักเอยร้อนรุ่ม เหมือนดั่งไฟสุม อยู่ในกมล ร้อนใดฤาเท่า จิตเร้าทุรน- ทุรายสับสน มอดไหม้ฤดี ร้อนกายใช้น้ำ ได้อาบดื่มด่ำ คลายร้อนสุขขี แต่ร้อนในใจ เผาไหม้ชีวี สับสนเหลือที่ มีแต่ทุกข์ตรม เมื่อร้อนในจิต ต้องหาทางคิด ดับความทุกข์ถม อย่าปล่อยให้ใจ หวั่นไหวซานซม ชีวิตเหมือนจม อยู่อเวจี.