สายลมหนาวที่โบกโบย ใจที่โรยด้วยเศร้าเคล้าความหลัง เมื่อไหร่หนอฝังกลบลบจีรัง ฤๅฝากฝังลอยไปในสายธาร แม้นลมหนาวคราวนี้ก็ไร้สิทธิ์ ใจยิ่งปิดประตูมิรู้หวาน นั่งกอดเศร้าเคล้าลมจนซมซาน ชีพชื่นบานเหี่ยวเฉาเศร้าเหลือใจ โอ้ลมหนาวคราวนี้มิมีชื่น แม้นในตื่นมิเห็นความสดใส ใจเศร้าเศร้าคลอหนาวจนร้าวใจ ใยนะใยลมหนาวร้าวฤดี
15 พฤศจิกายน 2551 17:41 น. - comment id 824415
ขอบพระคุณทุกท่านที่มานั่งคลอหนาวแบบร้าว ๆ ด้วยกันค่ะ
14 พฤศจิกายน 2551 08:48 น. - comment id 913746
กายหนาวลมห่มไฟใจกลับหนาว อุราร้าวหนาวลึกนึกภาพเห็น ยิ่งคิดถึงประหนึ่งว่าน้ำตากระเซ็น ลมหนาวเย็นเช่นนี้ฤดีตรม สวัสดีครับ...เอาผ้าห่มมาฝากน๊า...ห่มหนาๆหน่อยนะ
14 พฤศจิกายน 2551 09:11 น. - comment id 913751
คนกรุงเตบขา..หนาวหรอคะ..อิอิ แหมๆๆคนชนบท..หนาวกาย คนกรุงหนาวใจ..ชัวร์ แม่นก่อ
14 พฤศจิกายน 2551 10:48 น. - comment id 913808
นานๆได้ใส่เสื้อกันหนาวนอน หลับสบายเลยค่ะพี่แม่มด คิดถึงค่ะ
14 พฤศจิกายน 2551 13:26 น. - comment id 913860
,kมานั่งเป็นเพื่อนครับ...สบายดีมั้ย ลมหนาวมาแล้ว...โกโกสักถ้วยนะครับ รักษาสุขภาพด้วยครับ..
14 พฤศจิกายน 2551 14:28 น. - comment id 913874
เช้านี้เพิ่งสัมผัสได้จริงๆว่าลมหนาวมาเยือนแล้ว..... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
14 พฤศจิกายน 2551 21:28 น. - comment id 913971
เป็นหงัด คัดจมูก น้ำมูกไหลย้อย ไปติดมาจากหลานอีกทีอ่ะ นั่งซู๊ด ฟืดฟาดอยู่เนี่ย หนาวทำเหตุ
14 พฤศจิกายน 2551 21:35 น. - comment id 913974
แงงงงงงง เป็นหวาดอ่ะ หวัดๆๆๆ
15 พฤศจิกายน 2551 00:19 น. - comment id 914027
ฝากลมหนาวพัดพามาให้อุ่น หนาวแค่กรุ่นไอลมพรมพลิ้วข้าง แต่ความรักฝากมาอย่าจืดจาง อาจหนาวบ้างบางครั้งนั่งตากลม..
15 พฤศจิกายน 2551 05:12 น. - comment id 914048
สายลมหนาวร้าวใจใครคนนั้น ช่างเหมือนฉันที่เศร้าและเหงาหงอย ทนกับความชอกช้ำที่ย้ำรอย เฝ้าแต่คอยวันหน้าฟ้าอำไพ ยังมีเพื่อนร่วมเหงาร่วมเศร้าสร้อย มือน้อยน้อยยื่นให้จับอย่าหลับไหล มาเถิดเพื่อนผู้ร่วมช้ำระกำใจ เดินบนทางสายใหม่ที่งดงาม เป็นบทกลอนที่กินใจบาดความรู้สึกจริง เลยขอร่วมด้วยคนคงไม่ว่ากันนะคะ อากาศหนาวแล้วดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
15 พฤศจิกายน 2551 10:07 น. - comment id 914091
..กลอนโดนใจ..อะ ..ใจร้าว..คงราน ไม่นานดอก ..แผลที่พอก ออกเกร็ด ยาสมาน ..หมั่นหยดยา ลบรอย ที่ร้าวราน ..โอสภสาน นั่นคือ โอสถใจ