พ-อ-เ-ธ-อ-ไ-ม่-รั-ก

คนเขียนกลอน


เริ่มต้นด้วยความสุขที่เธอมอบให้
อบอุ่นในหัวใจยามใกล้ชิดเธอเสมอ
แทบขาดใจยามเธอห่างไปไกล..ไม่ได้เจอ
เฝ้าคิดถึงเธอทุกยามเมื่ออยู่ห่างกัน
พอเธอไม่รัก ฉันคนนี้ก็แทบบ้า
เหมือนหมดสิ้นซึ่งราคา ไม่มีความสุขสันต์
เหมือนกับหมดลมหายใจ ยามที่เธอไปจากกัน
เหมือนอยู่ไปวันวัน เพียงร่างกาย ไร้วิญญาณ
จุดจบสุดท้าย ในที่สุดฉันก็ได้รับรู้
ว่าที่เป็นอยู่มานาน เป็นฉันที่น่าสงสาร
รอรับเศษเดนความรัก...
         ที่เธอไม่เต็มใจจะให้มาแสนนาน
พอเธอรำคาญ....
         ก็บอกแค่เราจบกันแล้วหันหลังเดินจากไป
				
comments powered by Disqus
  • +ใบเฟิร์น+

    7 พฤศจิกายน 2551 12:59 น. - comment id 911297

    หากถามฉันว่าเสียใจไหม
    ที่ทุ่มเทไปกับความรักครั้งนี้
    
    ตอบได้เต็มหัวใจ 
    ว่าไม่เคยเสียใจเลยคนดี
    ที่ครั้งหนึ่งนี้...
    เราเคยมีช่วงเวลาที่ดีดี
    และได้อยู่ใกล้ชิดกัน
    
    (คิดอย่างนี้หรือเปล่าคะ)
    55.gif55.gif55.gif
    
    เข้ามามอบมิตรภาพให้ค่ะ
  • ฝนฟราวฟ้า

    7 พฤศจิกายน 2551 13:23 น. - comment id 911310

    กลอนเพราะจังเลยนะคะ    ขอบคุณที่มาแบ่งปันความรู้สึกซึ่งกันและกัน  แวะมาทักทายยามบ่าย29.gif29.gif36.gif
  • แก้วปะรภัสสร

    7 พฤศจิกายน 2551 13:55 น. - comment id 911316

    เก็บความรู้สึกสับสนกับตนเอง
    บรรเลงเป็นเพลงเศร้าเคล้าน้ำตา
    
    ยิ้มเถอะนะหัวใจให้เธอยิ้ม
    แม้จะปริ่มน้ำตาอย่าอาศัลย์
    ลืมเถอะนะสิ่งเลวร้ายในวันวาน
    เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้นเอง
    
    มาเป็นกำลังใจให้คนเขียนกลอนคะ
    ขอให้มีความสุขนะคะ
    11.gif36.gif
  • คนเขียนกลอน

    7 พฤศจิกายน 2551 14:27 น. - comment id 911325

    ขอบคุณ
    
    +ใบเฟิร์น+
    จริงๆแล้วตอนแต่งก็ไม่ได้มีอารมณ์แบบนั้นนะครับ แต่ก็ขอบคุณคิดในแง่ + ย่อมดีกว่าจริงไหมครับ
    
    ฝนพราวฟ้า
    ถ้ากลอนเพราะก็แวะมาบ่อยๆนะครับ
    กลอนต่อๆไปจะตั้งใจให้มากยิ่งกว่านี้อีก
    
    แก้วประภัสสร
    มันก็จริงของคุณประภัสสรนะครับ
    คิดดูดีๆความรักบางทีมันก็เหมือนกับ
    เราฝันไปความสูขอยู่กับเราไม่นาน
    พอลืมตาตื่นก็กลับมาพบกับความจิง
  • จันทร์ไร้เงา

    7 พฤศจิกายน 2551 15:44 น. - comment id 911338

    ถึงแม้จะเริ่มจากสิ่งไร้ค่า
    แต่ถ้าเราตีราคามันสูงไว้
    สิ่งที่ได้รับมามันก็จะมีค่ากับจิตใจ
    ถึงแม้วันที่แยกกันไกลก็ยังรู้สึกดี11.gif
    
    
    แวะมาให้กำลังใจจ๊ะ
  • สายลมเดือนตุลา

    7 พฤศจิกายน 2551 16:11 น. - comment id 911345

    แม้เริ่มต้นอย่างสุขใจ  แต่สุดท้ายใจอาจเจ็บ
    แต่ทั้งหมดก็ยังได้เก็บเป็นความทรงจำ
    
    แวะมาทักทายค่ะ  
    อ้อ.....2000  ไม่มี  20  ได้มะ
  • 55+

    7 พฤศจิกายน 2551 18:18 น. - comment id 911366

    เพราะดีเพราะดีฟังเพลินเลยอ่ะ19.gif20.gif21.gif15.gif16.gif8.gif7.gif6.gif5.gif4.gif3.gif2.gif1.gif9.gif17.gif23.gif29.gif36.gif44.gif52.gif60.gif67.gif68.gif69.gif70.gif71.gif72.gif73.gif74.gif66.gif65.gif64.gif63.gif62.gif61.gif53.gif
  • การัณยภาส

    7 พฤศจิกายน 2551 19:42 น. - comment id 911402

    สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมเยี่ยนค่ะ
  • ฉางน้อย

    7 พฤศจิกายน 2551 22:51 น. - comment id 911508

    สวัสดีค่ะคุณ คนเขียน.......กลอน ...... อิอิ
    
    แวะทักทายเจ้าคะ
    
    46.gif65.gif74.gif
  • คนเขียนกลอน

    8 พฤศจิกายน 2551 23:51 น. - comment id 911830

    ขอบคุณ
    
    จันทร์ไร้เงา
    เริ่มต้นด้วยความงดงาม
    แต่จุดจบก็เศร้าเคล้าน้ำตา
    แสดงว่าเวลาไม่ได้ช่วยอะไรเลย
    ถูกอย่างที่คุณจัยทร์ไร้เงาพูดนะครับ
    
    สายลมเดือนตุลา
    ขอยืม2000ไหงเหลือ20ล่ะครับ
    
    55+
    เพราะก็แวะมาบ่อยๆนะครับ
    
    การัณยภาส
    สวัสดีครับแวะมาบ่อยๆนะครับ
    
    ฉางน้อย
    สวัสดีครับขอบคุณที่ไม่ลืมกันครับ
    ^__________________^
  • tiki

    14 พฤศจิกายน 2551 12:26 น. - comment id 913841

    คำง่าย ๆ แต่ ซึ้งในใจ36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน