เรือกระดาษ ลอยสาย สู่ปลายน้ำ บรรทุกช้ำ มากนัก ช่างหนักเหลือ ขาดความรัก อุ่นไอ ใส่ลำเรือ หวังได้เจือ หวานบ้าง เป็นบางคราว พอถึงกลาง ธารา ห่างผาผืน โต้ลมคลื่น ให้หวั่นไหว ใจเหน็บหนาว เรือรักน้อย ลอยคลื่น คืนฟ้าพราว สิ้นแสงดาว รักร้าง ให้คว้างใจ เหลือเพียงซาก แหลกเหลือ ของเรือรัก เพียงผ่อนพัก ใจร้าว รอคราวใหม่ ยังล่องเรือ ยับเยิน เผชิญไป สู่ฝั่งใจ ใครคนหนึ่ง ที่ซึ้งกัน ทิพย์โนราห์ พันดาว
5 พฤศจิกายน 2551 18:57 น. - comment id 910773
เรือรักกระดาษ แสงจันทร์ เขเรือ สาวพรานนก ฯลฯ .... ฮ่าย ชอบเพแหละ ชอบเหม็ดเลยนิ อิอิ แวะมากวน คะ
5 พฤศจิกายน 2551 20:10 น. - comment id 910799
เรือรักกระดาษ..กลอนเพราะมากครับ.. มีความหมายกินใจ..เพลงนี้ก็เพราะมาก ๆ ฉางน้อย..พูดไหร..ไม่เข้าไชเลย อิอิ
5 พฤศจิกายน 2551 22:22 น. - comment id 910834
2.....ไม่เข้าไช ก็อย่า แหลง ดังไปนิพี่บาว หยบๆแหลงกันสองคนหล๋าวนิพี่บาวเหอ อิอิ ......
5 พฤศจิกายน 2551 23:15 น. - comment id 910843
เพราะดีคับ ผมว่าเรือกระดาษคงโต้คลื่นลมไม่ไหว เรามาเปลี่ยนเป็นเรือเหล็กที่ใช้แล่นในมหาสมุทรน่าจะชัวย์กว่าเยอะเลย ขอแวะมาเยียมอ่านกลอนหวานๆคับ ฝากความคิด....ถึงน้องฉางน้อยให้กลับบ้าน ด้วยเพราะดึกแล้ว เด็กๆควรนอนมากหน่อย ใช่ไหมคับ
6 พฤศจิกายน 2551 10:12 น. - comment id 910911
ขอให้เรือรักกระดาษ สู่ฝั่งฝันแห่งรักอันงดงาม สวัสดีครับ
6 พฤศจิกายน 2551 10:20 น. - comment id 910918
ชอบคะเพลงนี้