ห่าง

zilver

หากเวลานี้มิอาจอยู่เคียง
หากว่ารักเป็นแค่เพียงคลื่นเสียงสั่น
หากว่าเธอกับฉันแค่คนรู้จักกัน
หากว่ารักเรานั้นเป็นเพียงมายา
ก็ไม่รู้ว่ารักเราจะนานแค่ไหน
ยังไม่อาจฝากหัวใจไว้ที่ตรงแสงจ้า
แสงแห่งความหวังที่นับวันยิ่งไกลตา
แสงแห่งความหวังที่ปลายฟ้ายิ่งเลือนลาง
กลับมาอยู่ใกล้-ใกล้กัน
ให้เหมือนกับวันนั้น ไม่ไกลห่าง
ไม่อยากให้ความสัมพันธ์เราจืดจาง
กลับมาสร้างกลับมาวาง..เติมช่องว่าง
               ให้เต็มใจ				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    5 พฤศจิกายน 2551 08:18 น. - comment id 910562

    เมื่อมั่นใจใครคนนี้ที่ฉันรัก
    ได้ประจักษ์ความเศร้าเขาเมินหมาง
    มองตรงไปเห็นเงาเขาเลือนลาง
    ปลีกตัวห่างวิ่งตามหลังยังไม่ทัน
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • krajokngao

    5 พฤศจิกายน 2551 09:49 น. - comment id 910610

    ยามไกลห่างหัวใจรู้สึกหวิว
    เหมือนตัวปลิวล่อยลอยคล้ายในฝัน
    ยามห่างไกลยิ่งห่างความผูกพัน
    คืนและวันเลือนลางความรักเรา
    
    หากกายห่างคงไม่เท่าไหร่นัก
    แต่ถ้าหากใจไกลคงสุดเศร้า
    แม้อยู่ใกล้เพียงใดไม่เห็นเงา
    ใจปวดร้าวกว่ากายห่างมากเกินทน
  zilver

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน