มืดสนิท กำมะหยี่สีดำคลุมปิดฟากฟ้า เสียงสายฝนโปรยปรายรินลา กระทบใจคนล้าอย่างเงียบงัน ฟ้าตอนกลางคืนแสนเหงา นอกหน้าต่างเห็นเพียงเงาความฝัน ดาวหลบลี้หนีหายไปจากจันทร์ เหมือนการพรากของใครคนนั้น... ... คนแสนไกล... คิดถึงนะ......... ไม่เคยมีซักครา ที่ไม่อ่อนไหว แม้ซึมซับรับความต่างอย่างเข้าใจ แต่ความคิดถึงยังมากมาย เหมือนก่อนมา คืนฟ้ามืดสนิท แค่ขอแอบใช้สิทธิ์ คิดถึงคุณนะ ฝากสายลมเหงาพราวพัดพา กระซิบคนไกลเกินเอื้อมว่า... ... ไม่เคยลืม ...
นั่งยิ้มริมระเบียง 18 ต.ค. 2551 01:19 น. - ID 119642 
1991
0
0
18 ตุลาคม 2551 09:42 น. - comment id 905260
ไพเราะมากนะคะ ในหลายกลอน
18 ตุลาคม 2551 10:11 น. - comment id 905267
หลายครั้งที่นั่งมองท้องฟ้าตอนกลางคืน แล้วส่งใจถึงคนไกล (ที่อยู่หนใดก็ไม่รู้ )ความเหงาและการรอคอย มันทรมานอย่างนี้เองหนอ กลอนให้ความหมายโดนใจอย่างแรงเลยค่ะ
25 ตุลาคม 2551 00:56 น. - comment id 907192
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
