หนทางของชีวิต..รู้ว่ายังอีก..ยาวไกล แต่หนทางของหัวใจ...ทำใม..ช่างเงียบเหงา มองขึ้นไปสุด..ขอบฟ้าที่ถักทอ..เป็นสีเทา บอกกับใจตัวเองอย่าง..เบา-เบา..ว่างเปล่าเหลือเกิน ........................................................................ ยามที่รู้สึก..เหนื่อยหน่าย..กับชีวิต อยากจะรู้ว่า..ใครเป็นคนลิขิต..ให้เราต้องห่างเหิน ห่างกันไปทุกที..ในแต่ละเส้นทาง..ที่ก้าวเดิน ฉันอยากรู้เหลือเกิน..ที่ห่างเหินเป็น..เพราะใคร ....................................................................... หนทางที่..ต้องก้าวไป..ข้างหน้า ไม่มีเธออยู่..รู้รึเปล่าใจมัน..อ่อนล้าแค่ไหน แค่คิดว่าจะต้องก้าวจากจุดนี้...เพื่อตามหาความฝัน...อันยาวไกล ฉันก็ทรุดตัวลงแล้วร้องไห้...ฉันทำไม่ได้เมื่อ...ขาดเธอ ......................................................................... ปลายขอบฟ้า..ที่แสนจะยาวไกล...ลับตา วันนี้รู้แล้วว่า..ไปไขว่คว้าไม่ได้..อย่างที่ใจเสนอ เมื่อขาดแรงใจ..มาเติมต่อพลังของฉัน...นั้นคือเธอ วันนี้ฉันก็ทำได้แค่..นั่งมองเหม่อ..ไปที่ปลายฟ้าอันงดงาม .........................................................................
13 ตุลาคม 2551 11:50 น. - comment id 904283
ปลายฟ้าที่แสนใจ ขอส่งแรงใจ..ให้เธอก้าวผ่าน พ้นซึ่งทุกข์ทรมาน...แม้นนานนับ ขอเธอพบกับจุดหมายที่สวยงาม.. ก้าวไปเถอะ..ตราบใดที่ใจยังเต้น เส้นเลือดยังแดงฉาน.. เข้มแข็งนะดวงมาน.. ปลายฟ้าตระการ..รอเจ้า..เสมอ..
13 ตุลาคม 2551 12:04 น. - comment id 904291
1. ตอบ ครูพิม ปลายฟ้าที่แสนไกล ขอบคุณสำหรับแรงใจ..ที่ให้ฉัน ให้ก้าวผ่านพ้นไปแม้หัวใจยังไหวหวั่น ขอบคุณที่มาช้วยแต่งเติมฝัน..ของฉันให้งดงาม ขอบคุณ ครูพิม ที่แวะเข้ามาทักทายนะคะ
13 ตุลาคม 2551 14:35 น. - comment id 904306
ทางชีวิตที่แสนจะยาวไกล ทางหัวใจอ้างว้างและเงียบเหงา ฉันคนนี้อยากขอช่วยแบ่งเบา ปันความเศร้าจากใจเธอคนดี อย่ายอมแพ้อ่อนแอและท้อถอย ฉันจะคอยเคียงข้างอยู่อย่างนี้ จะมอบความจริงใจที่ฉันมี ให้กับเธอคนนี้ตลอดกาล แม้คืนวันผันผ่านนานแค่ไหน กำลังใจมีให้ร่วมสืบสาน แม้จะเป็นพรุ่งนี้หรือวันวาน ขอก้าวผ่านดีร้ายไปกับเธอ ขอคนดีอุ่นใจ..ได้เลยนะ เพราะฉันจะเคียงข้างอยู่เสมอ แม้ดีร้าย..ใดใดที่พบเจอ ฉันจะอยู่ข้างเธอตลอดไป