หน้าส่วนตัว
ลมข้าวเบาหนาวกายเริ่มทายทัก
หอบความรักหวานละมุนจากขุนเขา
เป็นท่วงถ้อยร้อยคำจากลำเนา
ให้เพื่อนเก่า เข้าใจ ใครคะนึง
กาสะลองร่วงหล่นลงบนลาน
เคล้าเพลงหวานปนเศร้าเฝ้าคิดถึง
ย้อนห้วงวารกาลก่อนย้อนรำพึง
ใครคนหนึ่งจึงพ้อนั่งรอคอย
ฝนสั่งฟ้าออกพรรษาลาวสันต์
ดวงตะวันหันล้อมอ้อมทุ่งหงอย
ละลิบลิ่วทิวพนาป่าดงดอย
ดูอ้อยสร้อยคล้อยคล้ายหายห่างลา
ข้าวโบกใบไสวไล้ลมล่อง
ซ่อนรอยหมอง ร้องลำนำย้ำห่วงหา
ตามทำนองก้องกล่อมพร้อมวาจา
ณปลายนากาสะลอง...ร่วงจูบลาน
อินสวน 10 ต.ค. 2551 09:15 น. - ID 119449 
2933
6
0
10 ตุลาคม 2551 09:52 น. - comment id 903669
แม้นร่วงหล่นปนทรายมิคลายค่า ละออตากาสะลองไม่หมองศรี สิ้นวสันต์ผันผายหมายฤดี จะรับขวัญชีวีน้องคืนเรือน.. เศร้าเช้าวันศุกร์..เสาร์จะสนุกได้หรือ.. ท่านอินสวน..ครวญมาไกล..ได้ยินถึงอยุธยาเลย.. ถ้าพบจะบอกให้..นะครับ...
10 ตุลาคม 2551 09:58 น. - comment id 903671
แด่ คุณอินสวน
อะไรจะหวานซึ้งขนาดนั้น
10 ตุลาคม 2551 10:40 น. - comment id 903679
พี่ชายแต่ที่บ้านพิมมีอีกหลายดอกนะคะ..อิอิ
10 ตุลาคม 2551 11:28 น. - comment id 903716
อรุณสุขครับ.........ที่อยุธยาเป็นไงบ้างครับ อยากสัมผัสสอากาศหนาวๆเชิญที่น่าน ยินดีต้อนรับครับ ช่วงนี้ขอหนีสถานการณ์บ้านเมืองก่อนนะครับ
10 ตุลาคม 2551 11:30 น. - comment id 903717
ไหมแก้วครับ...เป็นธรรมดาครับ พยายามเบี่ยงเบนความคิดออกจาก ความวุ่นวายของบ้านเมืองครับ
10 ตุลาคม 2551 11:31 น. - comment id 903718
น้องพิมครับ กาสะลองบ้านน้องพิมมีเยอะก็เก็บไว้นะครับ มีคุณค่าทางสมุนไพรนะครับ
10 ตุลาคม 2551 12:42 น. - comment id 903727
ผมก็อยากจะหลบๆไปจากการเมืองเหมือนกันนะครับ แต่ขอมีส่วนร่วมบ้างก็แล้วกันนะครับ ในฐานะที่เป็นประชาชนคนหนึ่ง
10 ตุลาคม 2551 13:04 น. - comment id 903729
เพราะมากมายเลยค่ะ
10 ตุลาคม 2551 14:02 น. - comment id 903739
คนเขียนรูปครับ..ขอบคุณมากที่แวะเวียน มาทักทาย....อินสวนจำเป็นต้องตัดช่องน้อย แต่พอตัว..เพราะเครียดจัดครับ
10 ตุลาคม 2551 14:02 น. - comment id 903741
น่าน นามเมือง...เราคงเป็นคนบ้านเดียวกันนะครับ
10 ตุลาคม 2551 14:36 น. - comment id 903754
หวัดดีค่ะน้องชายขี้ออ้อนแบบนี้สาวใดไม่หลงก็คงไม่มีมังคะ อิอิ ล้อเล่นคะเมืองเหนือคงหนาวแล้วเนาะคิดถึงเมืองเหนือจังเลยค่ะ
10 ตุลาคม 2551 15:17 น. - comment id 903764
สวัสดีครับ พี่สาวครับ(นรศิริ) เดี๋ยวนี้ผมฮักปี้แล้วครับ..จะฮักก็บอกมา
10 ตุลาคม 2551 19:16 น. - comment id 903783
ฉางน้อยครับ หื้อไปยะก๋านยะงานอะหยังค่ำมืดแล้ว อ้ายอินสวนก๋ำลังจาเข้านอนแล้วครับ
10 ตุลาคม 2551 19:49 น. - comment id 903787
บทนี้สวยงาม ซึ้งใจ เบาสบายคลายเครียด "สวัสีดีครับ ชอบครับ"
10 ตุลาคม 2551 18:41 น. - comment id 903809
...แอบดูคนอู้งานก๊ะ ไปย๋ะก๋านย๋ะง๋านได้แล้วปี้จ๋าย อิอิ ขอแจมด้วยคนคะ
10 ตุลาคม 2551 22:44 น. - comment id 903835
แวะมาชมผลงานที่ไพเระครับ
11 ตุลาคม 2551 07:13 น. - comment id 903873
นาคะพรรณ ครับ เขาบอกว่า..นักจิตวิทยาบางที ก็ใช้บทกวีที่คนไข้เขียน วิเคราะห์สุขภาวะทางจิตนะครับ
11 ตุลาคม 2551 07:14 น. - comment id 903874
อรุโณทัย...สบายดีรึเปล่า อินสวนคิดถึงนะครับ
11 ตุลาคม 2551 19:09 น. - comment id 903949
หวัดดีท่านอินสวน ได้อารมณ์เหงามากเลย เกิดอะไรขึ้น งานหนักหรือเปล่า ม่วยน้อยเป็นไงบ้าง ได้ข่าวคราวไหม ดอกกาสะลองเป็นแบบไหน เหมือนดอกชมพูพันธุ์ทิพย์หรือเปล่าที่มักจะร่วงตอนหน้าหนาว ผมเคยเขียนกลอนไว้บทหนึ่งอารมณ์คล้ายๆกัน ตอนเรียนจบใหม่ประมาณสิบห้าปีที่แล้ว สมัยเป็นมือใหม่ ขอแจมหน่อยนะ ชมพูพันธุ์ทิพย์ผลัดดอกลงพื้น ฉันยืนบนเนินที่เก่า ฟ้ายามเย็นเงียบเหงา ลมเคล้าคลอหญ้าอาวรณ์ ประตูห้องทุกห้องปิดตาย ฝุ่นทรายถมทับจับเป็นก้อน สองข้างทางว่างไร้ใครสัญจร นกขมิ้นจากคอนแต่อ่อนเยาว์ ใบไม้ห่อกายเกลือกกลิ้ง ที่นี่ถูกทอดทิ้งว่างเปล่า กลับมาเก็บความรู้สึกของเรา ครั้งก่อนเก่าเราเคยพบกัน อาทิตย์ลับลงโค้งขอบฟ้า ลืมวันเวลาอันแสนสั้น พบกันเพื่อจะจากกัน เธอและฉันไม่อาจฝืนชะตา ชมพูพันธุ์ทิพย์ผลัดดอกลงพื้น ฉันมายืนหลังห้องปีห้า เพียงเพื่อกล่าวคำอำลา ว่าจะไม่กลับมาตลอดไป ขอให้มีความสุขมากๆ และอย่าลืมเขียนกลอนรับลมหนาวด้วยแล้วกัน
11 ตุลาคม 2551 20:32 น. - comment id 903954
อดีตนั้นเหมือนความฝัน ......... เมื่อกาลก่อน เคยรักกัน แต่ ปัจจุบัน แสน ห่างไกล เมื่อเขากลับมา แค่ยิ้มให้ พี่สวนก้อคงสุขใจแล้ว ใช่มั้ย... ไม่แน่ว่า อาจจะมา ตอนแข่งเรือปิดสนามก้อได้
11 ตุลาคม 2551 20:38 น. - comment id 903958
ได้กลิ่นดอกไม้ร่วงแบบเศร้าๆ ร่วงเพื่อผลิใหม่ไงคะ
12 ตุลาคม 2551 07:32 น. - comment id 903993
อาจารย์ฤทธิ์ ครับ ดอกกาสะลองก็คือดอกปีบนั่นแหละครับ ถามข่าวม่วยน้อย...ผมก็ลองติดต่อผ่าน เมลล์ไปหา..เงียบครับ กลอนเพราะมากนะครับจับใจจริงๆครับ บางทีก็เบื่อๆนะครับ คิดถึงเสมอครับ
12 ตุลาคม 2551 07:34 น. - comment id 903994
ซอลิ้วเฮียง...สวัสดีครับ ไม่หรอกครับ...เขาจะมาหรือไม่ ไม่ทำให้อะไรๆกลับมาได้หรอกครับ
12 ตุลาคม 2551 07:35 น. - comment id 903995
ยาแก้ปวดครับ.... ปีหน้าถึงจะบานใหม่อีกครั้ง เขาจะมอบความรู้สึกให้ปีละครั้งครับผม
13 ตุลาคม 2551 08:59 น. - comment id 904232
หอมนะคะกาสะลอง
22 ตุลาคม 2551 13:47 น. - comment id 906236
ยังไม่ว่างแต่งกลอนใหม่ หรือครับ อยากอ่านกลอนตอนอยู่บนเครื่องบิน มองลงมาบนพื้นดิน
11 พฤศจิกายน 2551 09:13 น. - comment id 912557
ปีบดอกน้อยร่วงรายรายรอบต้น... สีขาวหม่นปนเขียวอ่อนซ้อนดอกหนา... คล้ายสีโศกโศกเศร้าร้าวอุรา... รอเวลาพี่คืนเรือนเยือนปีบเอย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
