ความเจ็บปวดของวันนี้ที่ได้รับ ฉันยินดีที่จะรับกับความช้ำ กับเวรกรรมทำไว้ในหนหลัง แม้นชีวีฉันนี้จะภินท์พัง หรือไร้หวังชั่วนิจนิรันดร ไม่ทดท้อต่อชะตาฟ้าลิขิต ขอใช้หนี้ชีวิตดวงสมร จะเจ็บช้ำฉันใดไม่อาทร มิผัดผ่อนเลี่ยงหลบจะพบพาน หากทดแทนเธอได้จะไม่ยั้ง ขอประสบทุกครั้งทุกถิ่นฐาน ยินดีรับกับความเศร้าเหงาร้าวราน ทรมานจวบจนชีพวางวาย คงจะสายเกินไปใช่ไหมขวัญ กับค่าความรักมั่นเธอมอบหมาย พิษรักเผาเธอไหม้ม้วยมลาย ทุกภพตายด้วยช้ำหนักรักคนเลว แม้เพียงนั้นเธอไม่หวั่นยังตามติด ยอมอุทิศชีวิตทิ้งห้วงเหว เธอภักดิ์ฉันเลอล้ำดั่งคำเปลว ร่วงหลุดเหลวลมฝนชะพระประทาน มาบัดนี้ฉันซึ้งในน้ำใจนั้น จะอุทิศชีวันเพื่อสืบสาน มอบใจรักภักดิ์เพียงเธอนิรันดร์กาล ขอพบพานพิศสวาทมิคลาดคลา ขอตั้งจิตอธิษฐานสาบานไว้ จะตั้งใจสร้างกุศลผลบุญหา พรหมวิหารทานศีลภาวนา อุทิศส่วนกุศลมาให้คนดี ขอเธอจงมีสุขทุกคราเถิด จงประเสริฐเจิดจำรัสรัศมี ขจรฟุ้งเกียรติก้องปัฐพี ขออย่ามีทุกท้นหรือหม่นใจ หากความทุกข์ทั้งหมดปรากฏขึ้น จงหยิบยื่นมาสิมิผลักไส จะขอรับแทนขวัญนิรันดร์ไป พร้อมพลีชีพตักษัยทดแทนเธอ
นรศิริ 2 ต.ค. 2551 19:32 น. - ID 119264 
1125
9
0
2 ตุลาคม 2551 21:26 น. - comment id 901789
เป็นการอธิบายความในใจได้สมบูรณ์สุด ๆ เลยล่ะครับ
2 ตุลาคม 2551 21:28 น. - comment id 901790
สงสาร...เธอ...คนนั้นจัง บทกลอนไพเราะดีครับ
2 ตุลาคม 2551 21:29 น. - comment id 901791
เป็นคำสารภาพผิดหรือเปล่าครับ
3 ตุลาคม 2551 04:53 น. - comment id 901813
ขอบคุณ คุณเอื้ออารมณ์มากค่ะที่เข้าใจความรู้สึกในบทกลอน
3 ตุลาคม 2551 04:58 น. - comment id 901814
ขอบคุณ คุณอรุโณทัย มากนะคะที่แวะมาเยี่ยม เยี่ยมค่ะ ยังไม่สายเกินไปใช่ไหมคะที่จะสำนึกผิด เป็นเรื่องในฝันที่คล้ายความจริงมากมันติดตา ติดใจในความรู้สึกระลึกถึง ทีไรเศร้าใจทุกที เป็นฝันที่เหมือนจริงมากค่ะ
3 ตุลาคม 2551 05:00 น. - comment id 901815
หวัดดีค่ะคุณฝนทองจริงค่ะสารภาพผิดพอตื่นจากฝันก็มาเขียนกลอนด้วยน้ำตาเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม
3 ตุลาคม 2551 06:16 น. - comment id 901822
ขอโทษที่เคยรักแต่ผลักไส ร้าวดวงใจร่ำร้องหม่นหมองสิ้น ก้าวผิดพลาดพลั้งไปใจพังภินค์ ขอฟ้าดินเป็นพยานรักนานเนา แม้ภพหน้าถ้ามีหนี้ที่ก่อ นั้นจะขอชดใช้อย่างได้เหงา รินน้ำตาอธิษฐานพบพานเงา ติดตามเรา..ทุกชาติ..อย่าขาดกัน แวะมาชื่นชมส่วนแห่งความเจ็บปวด.. เจ็บลึกจริงๆๆ พี่สาว.งอย่าเจ็บนานนะคะ พิมมาแล้วอย่าเศร้นะคะ
3 ตุลาคม 2551 06:43 น. - comment id 901839
เจ้าเจ็บปวดรวดร้าวคราวอดีต ดั่งมีดกรีดทิ่มแทงตำแหน่งใจ เคยมีรักแล้วใยจึงผลักไส แล้วทำไมต้องตัดรอนถอนไมตรี... ....เอิ๊กกกก เขียนแบบง่วงนอนๆ อิอิ
3 ตุลาคม 2551 08:21 น. - comment id 901862
อ่านแล้วชอบจังเลย โดนใจมากๆ เลยนะคะ อยากจะบอกว่าคนที่รักและทุ่มเทให้กับใครสักคน ก็หวังแค่เค้าเห็นค่า และรับรู้ความรู้สึกที่มีให้ บางทีแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว ไม่เคยคิดหวังให้ต้องรู้สึกแย่ๆ แบบนี้ค่ะ
3 ตุลาคม 2551 08:28 น. - comment id 901865
เป็นกำลังใจให้นะคะ
3 ตุลาคม 2551 10:16 น. - comment id 901909
เจ็บร้าวลึกนึกได้ใจแสนเศร้า ปล่อยทิ้งเขาเหงาหงอยน้อยความหมาย จะยอมรับกับทุกข์ที่มากมาย ชีพมลายก็ยอมพร้อมรับมัน
3 ตุลาคม 2551 11:03 น. - comment id 901929
เอากลอนเก่ามาแจมด้วยคนค่ะ... เคยแต่งไว้คิดว่าเนื้อหาใกล้เคียงกัน... กว่าจะรู้ ค่าเธอ ก็สายไป ทำหัวใจ เธอแหลก แตกสลาย ทั้งที่เธอ รักฉัน เสียมากมาย กลับทำร้าย ใจช้ำ ทำร้าวราน อยากจะย้อน เวลา หวนคืนกลับ ก่อนเธอลับ ห่างเหิน เกินประสาน อยากแก้ไข ใจฉัน เมื่อวันวาน แต่มันผ่าน พ้นไป ไม่ย้อนคืน เสียดายวัน เวลา คราล่วงเลย แต่ไม่เคย ซักนิด คิดจะฝืน เพื่อรักเธอ ปล่อยให้ ใจกล้ำกลืน จึงขมขื่น ปวดร้าว เศร้าลำพัง จนสุดท้าย เธอไป ไกลสุดฟ้า เอื้อมมือมา คว้าลม ข่มความหลัง ได้แต่พ้อ ท้อถอย ด้อยกำลัง รอความหวัง ลมลม จมทุกข์ใจ อยากจะขอ ชดใช้ ในความผิด ที่ฉันติด ค้างเธอ จะได้ไหม ทุกชาติภพ ข้างหน้า ต่อนี้ไป จะมอบใจ เคียงคู่ อยู่ข้างกาย
3 ตุลาคม 2551 11:56 น. - comment id 901953
เราต้องให้อภัยตัวเองก่อนนะคะ อย่าอยู่กับความเจ็บปวดเลยค่ะ
3 ตุลาคม 2551 12:19 น. - comment id 901963
ยอมรับกับความเจ็บปวดเสมอจ้ะเอื้อย เฮ็ดไว้เองก็รับไว้เอง หล่าคิดแบบนี้ตลอดเลยค่ะ สิเจ็บปานไดกะสิอดเอาจ้า
3 ตุลาคม 2551 12:30 น. - comment id 901972
ใช้วิธีผ่าตัดซีครับ ตัดทิ้งไปหายเจ็บเร็วกว่าครับ
3 ตุลาคม 2551 14:40 น. - comment id 902010
แม้เจ็บปวดแค่ไหนใจยังรัก จะขอรักภักดีเธอเสมอเหมือน แม้นเวลาผ่านไปไม่ลืมเลือน คอยย้ำเตือนความสัมพันธ์ฉันและเธอ ลองเขียนกลอนซึ้งๆบ้างค่ะ แวะมาอ่านกลอนที่ไพเราะค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:32 น. - comment id 902124
หวัดดีค่ะน้องพิมคงส่งงานผู้บริหารเรียบร้อยแล้วนะคะ รีบกลับไปหาคนคอยหน่อยนะคะ สงสารใจคนคอยหน่อย
3 ตุลาคม 2551 19:35 น. - comment id 902126
ขอบคุณฉางน้อยมากนะคะ สบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะอากาศแปรปรวน และไข้หวัดใหญ่ระบาดด้วยค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:37 น. - comment id 902127
ขอบคุณ คุณกระจกเงามากค่ะที่ชอลบทกลอนและขอขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:38 น. - comment id 902128
ขอบคุณ คุณลูกกลิ้งมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:39 น. - comment id 902129
บทกลอนของน้องจันทร์เพราะมากค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:41 น. - comment id 902130
ขอบคุณสำหรับข้อคิดจากคุณโคลอนค่ะน่าจะเป็นเช่นนั้นค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:44 น. - comment id 902132
เอื้อยกะคิดว่าจังซั้นหละหล่าเอ๊ย ขอบบุญ ขอบคุณหลายๆเด้อที่มายื้อยองยามเอื้อย อยู่ดีมีแฮงบ่อหละเจ้านั่นปิดเทอมไปเทียวใส หรือเมือไหว้ย่าโมเฮา เอื้อยว่ากะดีเด้เนาะ
3 ตุลาคม 2551 19:46 น. - comment id 902133
คุณหมอก็พูดได้นะคะน่ากลัวออก แต่พี่เคยผ่าตัดสองหน ยังไม่กลัวเท่าถอนฟันเลยค่ะถึง ต้องปล่อยให้ฟันหรออยู่นี่แหละในโลกนี้กลัวที่สุดคือหมอฟันค่ะ
3 ตุลาคม 2551 19:48 น. - comment id 902134
ขอบคุณ คุณแก้วประภัสสรมากค่ะที่เป็นกำลังใจให้
3 ตุลาคม 2551 20:21 น. - comment id 902140
สวัสดีคุณยาย ฝนตกบ่อยไหมคับ ดูแลสุขภาพดีๆ ใกล้ออกพรรษาแล้ว แก่แล้วนะคับ อิอิ
3 ตุลาคม 2551 21:22 น. - comment id 902163
เก็บไว้เป็นบทเรียนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
4 ตุลาคม 2551 04:36 น. - comment id 902222
หวัดดีจ้านายโจ้หลานรัก จริงดังว่านะยาย แก่แล้วหมู่นี้สุขภาพยิ่งแย่ลงเรื่อยๆตอนนี้ก็ ไม่ค่อยสบาย แต่การเจ็บป่วยมันเป็นสนิทของ ยายมาตั้งแต่เด็กแล้วหละ มีคนบอกว่า ใครที่คลอดเจ็ดเดือนจะสุขภาพไม่แข็งแรง ยายเชื่อแล้วแล้วโดยการเอาตัวเองและลูกชายเป็นบรรทัดฐาน เชื่อว่าเป็นจริง การนอนโรงพยาบาลจึงเป็นเรื่องธรรมดา
4 ตุลาคม 2551 04:50 น. - comment id 902223
หวัดดีค่ะคุณเฌอมาลย์เมื่อคืนไม่ค่อยสบาย กันทั้งแม่ลูกเลยขึ้นห้องนอนกันแต่หัวค่ำ คือเราสองคนนอนด้วยกันเปิดแอร์ 16องศายังรู้สึกร้อนกันเลยเราสุขภาพแย่จริงๆนะ และที่แปลกก็คือถ้าแม่ไม่สบายลูกก็จะมีอาการคล้ายๆกันทั้งๆที่อยู่คนละโรงเรียน พอไปรับก็เล่าอาการให้กันฟัง งง เหมือนกันว่า เราจะรู้ความต้องการของกันและกัน ช่วงปิดเทอมลูกจะนำทีมไปแข่งกวีที่กรุงเทพฯตรง ในวันที่ 15 ตุลาคม ซึ่งเป็นวันเกิดเรา ก็ไม่ห้ามลูก แต่นึกในใจว่าอยากให้ลูกอยู่ใกล้ๆใน ในวันเกิดเราจะได้พาไปทำบุญ พอไปรับลูกบอกไม่ครับจุ๋นบอกเลิกการไปประกวดกลอนวันที่ 15 แล้วครับจะอยู่กับแม่ไปทำบุญร่วมกับแม่และนั่งสมาธิให้แม่ครับ หรือแม้แต่ความต้องการหรือความคิดของลูกเราก็รับรู้ด้วยจิตเหมือนกันพอเจอหน้าถามเขาก็บอกใช่ ใช่ เฮ้อปีนี้สุขภาพแย่คงไม่ได้ไปปฏิบัติธรรมตามถ้ำเสียดายจังค่ะ
4 ตุลาคม 2551 06:58 น. - comment id 902242
ตามมาให้กำลังใจ นรศิริค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ คิดถึงเสมอค่า
4 ตุลาคม 2551 14:33 น. - comment id 902330
มาให้กำลังใจ ให้หายเข็บปวด เอ้ย หายเจ็บปวดค่ะ
4 ตุลาคม 2551 16:18 น. - comment id 902370
แวะมาชมงานเขียนครับ สุดยอด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
