หน้าส่วนตัว
ใจร่อนเร่เรรวนหวนหารัก
เหตุใดมักรักไม่อยู่รับรู้ถึง
จิตใจเจ็บจดจำนักรักคำนึง
อาจเอื้อมถึงความอ้างว้างวังเวงใจ
เคยมีรักรับรู้อยู่แก่จิต
แต่ไม่คิดดูแลรักก็จักหาย
อยากจะทำทุกสิ่งทิ้งความอาย
เพื่อมอบหมายมุ่งมองรักให้กลับมา
ใจรอนแรมร้างไปไร้ทางกลับ
ใจเจ้าลับลาไกลไม่อาจหา
คงเจ็บจำจดจ้องดาวพราวนภา
หวังร่วงมาไขว่คว้ารักอีกสักที
แม้ไม่มีหมดกายเจ้าผู้เฝ้าอยู่
แต่ใจรู้รับถึงรักที่หลบหนี
ขอแก้ตัวมอบหัวใจให้คนดี
ว่าพี่นี้จะไม่ผิดคิดจริงใจ
มีเพียงชายผู้รักวายหมายโอกาส
คงไม่อาจเอื้อนขอแต่รอไหว
ขอพี่กลับลับเข้าเฝ้าหัวใจ
ขอพี่ได้ดูแลรักอีกสักที
แบ่งแบ้ง 1 ต.ค. 2551 18:04 น. - ID 119231 
1220
1
0
1 ตุลาคม 2551 19:47 น. - comment id 901397
วันเวลาผันผ่านเนิ่นนานแล้ว เปรียบดั่งแก้วร้าวแตกแยกสลาย มิอาจหวนคืนกลับทั้งใจกาย รักมลายยากจะสานกันต่อเอย
1 ตุลาคม 2551 21:53 น. - comment id 901439
ต่อแต่นี้รักเพียงไหนไม่กล้าเอ่ย
ดั่งที่เคยเจ็บมาพาขลาดเขลา
ไม่แสดงออกไปตามใจเรา
เพื่อให้เขามองเห็นเป็นสิ่งดี
กระทำเหมาะสมตามสิ่งแวดล้อม
ตีกรอบล้อมหัวใจไว้แน่นหนา
ใส่กุญแจปิดตายไม่เปิดมา
เห็นเพียงค่าภายนอกไม่รู้ใน
15 ตุลาคม 2551 11:21 น. - comment id 904646
อืม...งดงามครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
