ระยิบยิบริบหรี่สีแสงน้อย บินล่องลอยค่อยขยับปรับปีกผัน ฝ่าลมหมอกระลอกคลื่นฝืนบินพลัน ด้วยหมายมั่นไม่หวั่นไหวในเส้นทาง เพียงเพราะหมายเคียงฟ้านภาเด่น ขอยอมเป็นเช่นดาวก้าวเคียงข้าง หิ่งห้อยน้อยจึงค่อยบินสู่ฟ้าจาง ให้แสงลางเคียงข้างฟ้าไม่ราไกล ใกล้รุ่งสางแสงลางเงาเข้าก้อนเมฆ เอ้กอีเอ้กเหวกก้องร้องขันไก่ ฟ้าค่อยเคลื่อนเลื่อนเปลียนเวียนสีไป สู่วันใหม่ใต้แสงแห่งตะวัน แสงน้อยน้อยค่อยหายวายริบหรี่ ว่าตรงนี้ที่เคียงฟ้าพาฝันใฝ่ จึงแหงนมองท้องฟ้าด้วยล้าใจ เพราะอะไรไปไม่ถึงซึ่งฟ้างาม เหนื่อยจะบินสิ้นแสงจะแข่งขัน เมื่อตะวันผันเคียงฟ้าพามองข้าม จำต้องหลบจบฝันอันวับวาม เข้าซ่อนตามใต้ใบไม้ในร่มเงา หิ่งห้อยหรือชื่อจะเทียบเปรียบอาทิตย์ แม้สักนิดแค่คิดขบจบด้วยเหงา ยอมเสียใจไม่หาญสู้คู่นงเยาว์ ขอทนเศร้าเฝ้าร้องไห้ในชะตา
26 กันยายน 2551 10:10 น. - comment id 899479
หิ่งห้อย.. ..แค่แสงริบหรี่.. มีหรือจะสู้.... แสงแห่งตะวัน.....
26 กันยายน 2551 10:17 น. - comment id 899481
เพียงหิ่งห้อยปล่อยแสงรัริบหรี่ หรือจะมีโอกาสประชันเขา ดวงตะวันเปล่งแสงจ้ากลืนแสงเรา ได้แต่เศร้ามองนภาอย่างเสียดาย มาทักทายค่ะ
26 กันยายน 2551 11:15 น. - comment id 899504
หายากแล้วค่ะหิ่งห้อย.. มีความสุขที่ได้รักค่ะ ...(บอกหิ่งหอยให้หน่อยนะคะ)
26 กันยายน 2551 14:13 น. - comment id 899569
หิ่งห้อยกับตะวัน รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว ม่มีอะไรจะให้อย่างเขา เธอไม่รักไม่รักหรอกคนอย่างเรา ไม่มีอย่างเขา ที่เธอต้องการ เรามันน้อยบุญวาสนา ไม่มีปัญญาจะไปแข่งขัน เขาชนะชนะขาดลอยอย่างนั้น จะให้เธอหันมองเราได้ไง *เรามันแค่หิ่งห้อย น้อยแสงหมดแรงสู้ไหว เขาเป็นดั่งตะวันบนฟ้าไกล ที่เธอมั่นใจ ให้เขาเป็นคนสำคัญ **รู้ทั้งรู้ว่าสู้ไม่ไหว แต่ภายในใจก็ยังแอบฝัน วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน เธออาจจะหันมามองฉันบ้าง (*,**) วันที่ฟ้าไร้แสงแห่งดวงตะวัน หิ่งห้อยอย่างฉันคงมีความหมาย
26 กันยายน 2551 18:03 น. - comment id 899659
ในคืนเดือนมืด..หิ่งห้อยย่อมมีคุณค่าเสมอ...