รอข่าวสาวราม

เทพธัญญ์

ยืนเหม่อมอง ท้องทุ่งนา คราใกล้ค่ำ
สายฝนพรำ ฉ่ำท้องนา  หน้าวสันต์
ใจทอดถอน ย้อนคะนึง คิดถึงวัน
 เราร่วมกัน สัญญาใจ ในวันลา
   ยังจดจำ ในคำมั่น สัญญาไว้      
 ก่อนเจ้าไป ไกลบ้านทุ่ง มุ่งศึกษา
 มหาลัย ในเมืองกรุง มุ่งปริญญา
จะกลับมา คราสงกรานต์ บ้านนาเรา
    ยังจำได้ ในวันลา น้ำตาหล่น
ต้องกล้ำกลืนฝืนทน จนใจเหงา
โบกมือลา น้ำตาหล่น บนมือเรา
นึกแล้วเศร้า เฝ้าคะนึง คิดถึงจัง
   เข้าเรียนราม ตามเจ้าหวัง ดั่งใจคิด
สมดังจิต นิสิตราม ตามใจหวัง
โอ้สาวราม เจ้างามเด่น เป็นดาวดัง
เจ้าถึงฝั่ง ดั่งใจฝัน วันที่รอ
   จากวันนั้น สัมพันธ์เดิม เริ่มจางสิ้น
เจ้าโบยบิน ถวิลไป ไกลแล้วหนอ
ไม่ข่าวมา หากันเลย เหมือนเคยรอ
ใจพี่ท้อ รอคอยข่าว สาวรามคืน
    กลัวเจ้าเพลิน เดินหลงไป ในทางผิด
แม่นิสิต ติดแสงไฟ ไม่ยอมตื่น
เที่ยวผับบาร์ ราตีกาล ผ่านค่ำคืน
หลงระรื่น ตื่นแสงสี ราตีกาล
   ลืมหรือไร ในคำมั่น สัญญาเก่า
หรือรักเรา เก่าเกินไป ไม่ฉ่ำหวาน
จึงลืมสิ้น กลิ่นท้องนา คราสำราญ
ทิ้งถิ่นฐาน บ้านพงไพร ไม่กลับมา
   จงลอยเด่น เป็นดารา เถิดหนาเจ้า
พี่ขอเฝ้า เจ้าดาวน้อย คอยห่วงหา
มองเนื้อกลอย คอยห่วงใย อยู่ไกลตา
ลืมสัญญา เถิดหนากลอย จงลอยไกล