....จำปีดอกน้อย คอยเนิ่นนานปี แก้วตาคนดี ป่านฉะนี้ยังไม่มา จำปีดอกน้อย เศร้าสร้อยหนักหนา ร่วงหล่นโรยรา ใต้ต้นจำปี จำปี...รักมิลืมเลือน เจ้าอย่าเลือนลา พี่ยังโหยหาแก้วตาคนดี ใต้ต้น..ร่วงหล่นมิห่างที่ ฝังร่างจำปี กาลกัปนับปี พี่ยาถ้านาง
18 กันยายน 2551 23:35 น. - comment id 896798
เจ้าจำปี รู้ไหมพี่คอยเจ้าเฝ้าโหยหา คราร่งหล่นพรมพื้นพสุธา รินน้ำตาเจ็บช้ำทนกล้ำกลืน เจ้าจำปี เจ้าอย่าหนีหนีหน้าอย่าทนฝืน จะเฝ้าคอยรอรับกับขวัญยืน รอวันชื่นซับน้ำ..ครานวลตรม หายไปนานเลย สบายดีนะคะ..
18 กันยายน 2551 23:57 น. - comment id 896803
สวัสดีค่ะ ครูพิม สบายดีค่ะ ครูพิมสำนวน กินใจจังค่ะ ไพเราะดี
19 กันยายน 2551 00:23 น. - comment id 896814
ดอกจำปีขาวนวลกลิ่นยวนใจ พี่หลงใหลเด็ดดอกมาหอม ปีนต้น จำปี เด็ดดอกดมดอม ด้วกลิ่นหอมยอมตกต้นจำปี เจ้าจำปีน้องสาวก็ขาวนวล ทรามสงวนรักเรียนไม่หลบหนี เรียนมหาลัยปริญญาตรี ทำตัวดีสุขขี..ก้าวหน้าไกล. ..นึกถึงต้นจำปีที่เคยเก็บดอกตอนเป็นเด็ก.. จึงมารับจำปีพี่รอ...ขอบคุณครับ...