บอกกับใจว่า..ไม่เป็นไร..อดทนไหว แม้ข้างใน..หัวใจ..จะปวดปร่า เจ็บนะ..ที่คิดถึงเขา..แล้วมีน้ำตา เจ็บเสียจน..ด้านชา..ไปทั้งหัวใจ พักความปวดร้าว..กับเงาของ..ความมืดมิด เหมือนจะปกปิด..บาดแผล..เอาไว้ ทั้งที่เจ็บนะ..เจ็บจนแทบจะ..ขาดใจ บอกกับตัวเองว่า..เข้มแข็งไว้..คงไม่ตายแค่ขาดเธอ
19 กันยายน 2551 09:57 น. - comment id 896877
ความเข้มแข็ง เป็นเกราะป้งกันจิตใจ ได้ดีที่สุด มีกำลังใจให้ตัวเองมากๆ นะคะ
19 กันยายน 2551 11:14 น. - comment id 896934
ตอบ คุณ พริ้มเพรา เราต้องรักตัวเองค่ะ
19 กันยายน 2551 17:09 น. - comment id 896989
ขาดเธอคงไม่ตาย แต่ขาดส่งดอกมีหวัง เจอแน่ อิอิ แวะมาทักทายค่ะ
19 กันยายน 2551 18:28 น. - comment id 897037
บอกตัวเองทุกครั้งว่าไม่เป็นไร ไม่มีเธอคงไม่ขาดใจขนาดนั้น เจ็บก็เจ็บให้ตายหายผูกพัน หลั่งน้ำตาให้สร่างฝันวันของเรา จบเถอะนะถ้าใจเธออยากจบ เพื่อให้พบรักใหม่อาจไม่เหงา อดทนไว้สักวันต้องเป็นของเรา เชื่อสิน้ำตาจะว่างเปล่าและหายไป เหลือหัวใจเอาไว้รักตัวเอง แล้วสักวันก้จะเก่งไม่หวั่นไหว จงอดทนลืมเวลาที่เหงาใจ แล้วสักวันจะมีใครที่แสนดี สู้ ด้วยกันในวันเหงาๆ แบบนี้
19 กันยายน 2551 18:40 น. - comment id 897051
1. ตอบ คุณ แจ้นเอง งั้นน่านต้องส่งดอก แทนละกันเน๊อะ ขอบคุณที่มาทักทานนะคะ 2. ตอบ คุณ ไม้หอม กลอนเพราะมาเลยค่ะ ไว้น่านมาต่อวันหลังนะคะ คิดไม่ออกเลยตอนนี้ ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาทักทายนะคะ
25 กันยายน 2551 09:50 น. - comment id 899165
เหลือหัวใจส่วนหนึ่งไว้กันความช้ำ ที่เธอทำให้ปวดร้าวน้ำตาไหล เก็บใจไว้ รักตนเองยามเธอมีใคร เธอจากไปจะไม่เศร้าอย่างที่เป็น ทักทายพี่น่าน