เกินทน

บอกตัวเอง...ไม่นานก็ลืมเธอ
เพียงไม่เจอก็คงทำใจได้
บอกตัวเอง...คงไม่ยากเกินไป
ปล่อยเธอไปคงไม่ช้ำเกินเยียวยา
เพียงวันนี้เธอกลับมาพร้อมกับเขา
คำว่าเศร้าก็ล้นใจเกินรักษา
เพียงวันนี้เธอมาพร้อมกับคำลา
หยดน้ำตาที่กลั้นไว้ก็ไหลริน
เกินทนแล้วกับภาพในวันนี้
กับนาทีที่เธอให้คำตัดสิน
เกินทนแล้วกับที่เธอมองฉันต่ำเพียงดิน
ทนได้ยินไม่ไหวแล้วกับคำลา
ไร้ความหวังที่เธอจะกลับมารัก
คงยากนักหากเธอจะกลับมาหา
ไร้ความหวังที่เธอจะกลับมาเช็ดน้ำตา
หมดราคาที่เธอจะมาสนใจ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

กระดาน 14 ก.ย. 2551 22:17 น. - ID 118779

1081

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/118779 ที่มา: กระดาน

comments powered by Disqus

เราผู้รักตนเอง

15 กันยายน 2551 16:56 น. - comment id 895860

อย่าเสียเวลาตีค่าตัวเองต่ำ
วันนี้ช้ำยังไม่สายไปยิ่งกว่า
ถลำลึกสึกนานกาลเวลา
สักวันหนาเราจะพบกับคนดี(กว่า)
แล้ววันนั้นจะรู้ว่าเราเขลา
ที่มาเฝ้าอาลัยให้หมองศรี
เสียเวลาสรรหาสิ่งที่ดี
ในวันนี้สร้างโอกาสให้ตนเอง(หรือยัง)