ไม่ต้องการความรักของใครแล้ว ขอเปลี่ยนแนวทางเดินจอดกับฝัง เมื่อความรักมันยากเกินกำลัง ขอชิงชังความรักอย่าย่ำกราย อยู่อย่างนี้มีหัวใจเราดูแล ทำไมต้องแคร์หัวใจใครที่ไหน ก่อนมีเขาเราอยู่ได้ไม่มีใคร แล้วทำไมทำไมต้องมีมัน อย่าไปหวังคาดเดาเอาความรัก อย่าไปฝากอนาคตกับความฝัน สิ่งที่เห็นเจ็บปวดทรมาน นานแสนนานจดจำภาพติดตา อบหัวให้อุ่นไม่ให้หนาว ไม่ทำเศร้าไม่ทำเหงารีบรักษา กลัวความอยากต้องการใครนำชักพา หยุดรักมารังแกแกล้งหัวใจ