คืนนี้ฉันยืนร้องไห้ใต้ฟ้าที่ไร้แสงดาว ฉันยืนสั่นเหน็บหนาวเมื่อลมพัดกราวมาทางนี้ น้ำตาฉันรินใหลท่วมหัวใจที่ฉันมี ยืนอยู่กลางทางอย่างนี้เพียงลำพัง สั่นสะท้านเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ เมื่อเส้นทางที่ผ่านไปมันมีแต่ภาพของความหลัง มีเงาของสองเราอิงแอบ..แนบซบกัน แต่ตอนนี้..เส้นทางนี้..มีเพียงฉัน..ที่เดียวดาย ภาพเก่า-เก่า เดิม-เดิมก็ยังคงอยู่ แต่คนเดิมที่เคยเคียงคู่..ไม่รู้ไปอยู่ไหน ทิ้งฉันไว้กับภาพความหลังที่ยังคงฝังอยู่ในใจ เหลืองเพียงเศษเสี้ยวของหัวใจ..ของใครที่ร้าวราน
8 กันยายน 2551 21:00 น. - comment id 893976
เป็นความหลังที่แสนเศร้า...เนาะ
9 กันยายน 2551 05:06 น. - comment id 894058
กับอดีตที่เจ็บจำและฝังใจ โปรดจงใช้เป็นบทเรียนที่เขียนอ่าน อย่าปล่อยให้เป็นนายเรา เฝ้าแต่ทรมาน ให้มันผ่านมา แล้วก็ผ่านไป ปัจจุบัน เราควรทำให้ดีที่สุด เพราะเป็นจุดให้อนาคตเราสดใส ขอเป็นอีกหนึ่งพลังใจ ที่มอบให้เพื่อสมานใจ ที่ร้าวราน
9 กันยายน 2551 12:22 น. - comment id 894160
ฉันนั่งมองดาว .. น้ำตารื้น บอกตัวเองพรุ่งนี้ที่ตื่น .. ต้องยืนอย่างเข้มแข็งให้อยู่ไหว ภาพอดีตที่ฝังจำ .. ยิ่งเพิ่มพูนความเจ็บช้ำ .. ล้นหัวใจ แต่ไม่เป็นไร .. ถึงไม่มีเธอก็อยู่ได้ .. เพราะที่สุดแล้วก็ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ .. กว่าตัวเราเอง แวะมาทักทายค่ะ
9 กันยายน 2551 14:52 น. - comment id 894265
1. คุณ ฝนทอง เรื่องอดีตที่ยึดติดคิดก็เศร้า เมื่อตัวเราจมความเก่าภาพคราหลัง เจ็บเหลือเกินกับรักร้าวที่พ่ายพัง กับความหลังที่ยังฝังในหัวใจ 2. คุณ นิลวรรณ เรื่องอดีตยังคงฝังอยู่ในหัว จนนึกกลัว..กลัวใจ..จะลืมฝัน จนตัวเองหวั่นเกรง..ลืมคืนวัน นี่ตัวฉันจมอดีต..ยึดติด..อยู่ที่เดิม 3. คุณ พริ้มเพรา ฉันมองดาวบนราวฟ้า พร้อมน้ำตาที่ใหลมาท่วมหน้าฉัน กับความเศร้าเหงาใจทุกวี่วัน ฟ้าไม่สวยเลยนั่น..เพราะมองมันผ่าน..ม่านน้ำตา ขอบคุณทุกคนนะคะที่แวะมาทักทาย
9 กันยายน 2551 16:48 น. - comment id 894315
ใช่ว่าพราก จากเธอไกล ที่ไหนเล่า ใจยังเฝ้า เช้าถึงเย็น เป็นห่วงหา ถึงกายห่าง แต่ทางใจ ไม่ไกลตา จะกลับมา หาคนดี ไม่ลืมเลือน ..แวะมาทักทายครับ
9 กันยายน 2551 19:57 น. - comment id 894457
ตอบคุณ เทพธัญญ์ ที่ว่าเฝ้า ใครกันเล่า ที่เฝ้าอยู่ บอกเคียงคู่ คนไหนเล่า เฝ้าใฝ่ฝัน บอกไม่ลืม ไม่เลือน บอกทุกวัน แล้วตอนนี้ อยู่ไหนกัน บอกฉันที อิอิ ต่อกลอนแบบงอนๆซะเลย ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย
9 กันยายน 2551 22:38 น. - comment id 894589
เคยมองดาวบนท้องฟ้าด้วยกัน แต่วันนี้มีเพียงฉันที่นั่งอยู่ลำพังอย่างเหน็บหนาว ไร้คนที่เคยใกล้ชิด...คนที่เฝ้าชี้ทางชีวิตในทุกคราว เหลือเพียงภาพความหลังที่ยังรานร้าว..กับใจที่เหน็บหนาว..และเดียวดาย เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
10 กันยายน 2551 09:59 น. - comment id 894635
ตอบ ผู้หญิงไร้เงา กลอนเพราะมากเลยค่ะ ขอบคุณ สำหรับกำลังใจค่ะ