หั ว ใ จ ไ ห ว เ พ้ อ

.:+: พริ้มเพรา :+:.

แววตาของฉันยังเพ้อฝันถึงคืนวัน .. คืนเก่า
แม้เรื่องราวที่ผ่าน .. จะทำให้เงียบเหงา .. จนใจล้า
เธออาจไม่สงสัยความเป็นไปของฉัน .. นับแต่วันที่เรา .. เลิกรา
สำหรับฉันในทุกอณูความห่วงหา .. เธอยังคงเป็นดวงตา .. ดวงใจ
รู้ไหมฉันยังคิดถึง .. อ้อมกอด
คิดถึงคำรักที่เคยพร่ำพรอด .. ว่าฉันสำคัญกว่าใครคนไหน
รอยยิ้มเสียงหัวเราะ .. คำพูดที่คอยอาทร .. ในยามที่เราต้องห่างไกล
ยังคงตราตรึงในหัวใจ .. ที่ไม่เคยให้ใครแทนที่ .. คำว่าเรา
ฉันกลายเป็นคนหัวใจร้าง
เมื่อคนของใจไปไกลห่าง .. ต้องอ้างว้าง .. กอดความเหงา
ถึงแม้รอบกาย .. จะมีผู้คนมากมายก็ไม่ได้ทำให้ความเหว่ว้า .. บางเบา
สัมผัสได้ถึงความเหงา .. เพียงลำพัง
ไม่รู้เหมือนกัน .. เมื่อไหร่จะลืมเลือน
ลบภาพเก่าที่คอยย้ำเตือน .. ลบทิ้งความรู้สึกที่เหมือน .. ยังมีความหวัง
แต่ฉันก็ยังรอ .. รอเธอท่ามกลางความเหว่ว้า .. นับร้อย .. นับพัน
ขอแค่เพียง .. ช่วงเวลาหนึ่งที่หลับตาฝัน .. 
                .... ให้รู้สึกได้ว่ายังมีเธออยู่ตรงนั้น เหมือนเดิม


                   . . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .