สิ่งที่ขาดหาย....

คีตากะ



เธอคือเงา...ที่หายมลายลับ
ไปพร้อมกับห้วงกาลเนิ่นนานแสน
ถูกลืมเลือนกับเดือนปีที่ทดแทน
ชีวิตแคลนขาดไปไม่สมบูรณ์

เธอคือใจ...ครึ่งหนึ่งซึ่งขาดเสี้ยว
จึงห่อเหี่ยวผ่านวันอันสาบสูญ
ชีวาพร่องล่องลอยพลอยอาดูร
ทุกข์ท้อทวีคูณเพิ่มพูนใจ

เธอคือถ้อย...ร้อยกรองที่พร่องหาย
บนผืนทรายแห่งสำนึกจารึกไข
เนื้อความเขียนเพี้ยนผิดลิขิตนัย
ความหมายไกลเจตนาแห่งกวี

เธอคือเสียง...ดนตรีที่ขาดหาย
บรรเลงร่ายผิดทำนองของวิถี
ฟังแปร่งหูดูต่างทางดนตรี
นำชีวีพลาดผิดจิตฟั่นเฟือน

เธอคือภาพ...อีกครึ่งซึ่งขาดวิ่น
จึงสูญสิ้นความงามยามถูกเฉือน
ขาดตรงกลางหว่างทางจางลบเลือน
ถูกบิดเบือนรูปลักษณ์ประจักษ์ตา

เธอคือฝัน...งดงามยามดื่นดึก
ครารำลึกอิ่มจิตคิดโหยหา
ประโลมใจให้สุขปลุกชีวา
สร้างคุณค่าประสบการณ์เบิกบานทรวง

เธอคือรัก...หวานชื่นคืนไออุ่น
อ่อนละมุนอ่อนไหวใจแหนหวง
เติมแรงใจให้ล้นท้นในทรวง
หลุดพ้นบ่วงความกลัวชั่วนิรันดร์

				
comments powered by Disqus
  • หวานจัยของคัยสักคนที่รักเทอร์

    3 กันยายน 2551 19:50 น. - comment id 892359

    กลอนนี้เพราะมากเรย
  • เพื่อนคนหนึ่ง

    3 กันยายน 2551 21:03 น. - comment id 892396

    เธอคือใครกันแน่
    ช่วยมาแก้ปริศนา
    อ่านดูก็หลายครา
    มิรู้ว่าเธอคือใคร
  • คีตากะ

    3 กันยายน 2551 21:10 น. - comment id 892398

    ใครคนนั้นคือใครให้ทายหน่อย
    ยังรอคอยนานมาค้นหาฝัน
    เหมือนจะสบพบเธอเพ้อทุกวัน
    ใจงงงันเป็นใครที่ไหนเอย
    
    กรรม....ตอบคำถาม...ด้วยคำถาม...มันส์
    งงงงงงงงงงงงงงง....กำลังดีดี...อิอิอิ
    
    ขอบคุณมิตรรักแฟนเพลงที่ช่วยเมนท์..คนขี้สงสัย...................................มึนกันต่อไปดิ..
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • ตกผลึกจากข้อคิดของท่านติชท์นัน ฮัช

    3 กันยายน 2551 21:32 น. - comment id 892400

    สรรพสิ่งคงอยู่ไม่ขาดหาย
    แปรเปลี่ยนไปเป็นวัฏจักรจักไม่สูญ
    หากบางใครขาดหายไปให้อาดูร
    เพียงเปลี่ยนหมุนแปรสภาพจากแหล่งมวล
         แท้จริงแล้วเงาเขาเนาว์อยู่ใกล้
    อย่าเสียใจโศรกเศร้าเฝ้ากำสรวล
    ธรรมชาติความจริงทุกสิ่งล้วน
    เหตุที่ควรเพียงใจเราเขลาเพียงนั้น
        เปรียบประหนึ่งเหล่าเมฆาในฟ้ากว้าง
    ลอยสล้างงดงามดังความฝัน
    ไม่นานนักจักสลายไปในพลัน
    กระทบร้อนจึงกลั่นเป็นหยาดธาร
         เมฆแสนงามทรามวัยไปไหนเล่า
    ชะเง้อเฝ้าแลหาเธอหักหาญ
    เมฆตอบมาอยู่ใกล้ไม่ไปนาน
    อย่าร้าวราญฉันเป็นอยู่ใกล้เธอ
  • คนเมื่อกี้

    3 กันยายน 2551 21:35 น. - comment id 892402

    บรรทัดสุดท้าย
    อย่าร้าวรานฉันเป็นไออยู่ใกล้เธอ
  • ช่ออักษราลี

    4 กันยายน 2551 03:20 น. - comment id 892453

    อืมม คงได้เจอแล้วนะคะ
    
    36.gif36.gif
  • นาคะพรรณ

    4 กันยายน 2551 10:00 น. - comment id 892527

    สวยงามในความหมาย
    ลื่นไหลในความรู้สึก
    
    "สวัสดีครับ"
  • หยาดเพชร...มณีพลอย

    5 กันยายน 2551 09:29 น. - comment id 892823

    คีตากะ...ที่รัก
    เธอคือเงาที่หายไปในคืนมืด
    ร่างของเธอนั่งอยู่กลางถนน
    มองดูแล้วน่ากลัวพิลึกคน
    ชะรอยเธอเป็นคนหรือเป็นใคร
    
    เห็นเธอนั่งทางสามแพร่งก็แจ้งจิต
    แม่มิ่งมิตรเป็นเป็นวิญญานใช่หรือไม่
    ตำรวจมาแม่คุณวิ่งเร็วไว
    เดี๋ยวถูกจับคดีไพ่จะเสียที
    
    5555+ ไม่อยากเม้นอะไรหวานๆ เพราะตอนนี้เห็นคีตากะเครียดแล้วเครียดอีก
    หัวเราะหน่อยก็ได้ที่รัก อย่าเครียด
    (เค้าเป็นห่วงตัวนะจ๊ะคนดี...)
  • คีตากะ

    5 กันยายน 2551 20:57 น. - comment id 892985

    ขอบคุณทุกความรู้สึก....คงนึกถึงอยู่เสมอ
    แม้นห่างไปบางคราวไม่ได้เจอ
    ยังคิดถึงเธอทุกเวลา....
    
    คิดถึงทุกๆๆๆๆคนจ้า...จากคนถัดไป..งงงงง
    
    
    
    15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif15.gif
  • ตุ่ ทิพยมนต์

    10 กันยายน 2551 22:19 น. - comment id 894824

    ชอบนะ  อ่านแล้วได้ใจเลย  ชอบคนเขียนแม้จะไม่เคยคุ้นกัน แต่ก็อยากจะมีสักวันได้เป็นคนคุ้นใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน