ส่งใจไปฝั่งลาว คิดฮอดสาวฝั่งโขง

เทพธัญญ์

เห็นเดือนงาม ยามค่ำคืน ยืนมองเหม่อ
ใจละเมอ เพ้อพร่ำ รำพันหา
ภาพความหลัง ครั้งเก่าก่อน ย้อนคืนมา
เหงาอุรา คราใด ใจรำพึง
   คิดถึงเจ้า สาวฝั่งซ้าย อ้ายคิดฮอด
เคยอ้อนออด พรอดพร่ำ คำคิดถึง
คืนเดือนหงาย อ้ายกอดเจ้า เฝ้ารำพึง
ยังตราตรึง ซึ้งดวงจิต ติดตรึงใจ
   คิดถึงครา หน้าหนาว คราวลมล่อง
มีเราสอง มองจันทรา คืนฟ้าใส
เราเอ่ยคำ พร่ำวาจา สัญญาใจ
แม้ห่างไกล ให้จดจำ คำสัญญา
   เที่ยวสงกรานต์ งานพระใส ในปีก่อน
กราบขอพร วอนพระใส ให้รักษา
สัญญามั่น วันสงกรานต์ ที่ผ่านมา
ผ่านเวลา รักษาใจ ให้ยั่งยืน
   สุดอาลัย ต้องไกลห่าง ทางความรัก
ปวดใจนัก ต้องหักใจ ให้ทนฝืน
จำต้องพราก จากกันไกล ไม่หวนคืน
เจ้าจากไกลไปแดนอื่น ไม่คืนมา
   โอ้หัวใจ ไม่เรือนราง ห่างไกลเจ้า
ยังคอยเฝ้า สาวฝั่งซ้าย มิคลายหา
อยู่แห่งหน ตำบลใด ไม่หวนมา
อ้ายบ่าวไทยใจห่วงหา ทุกนาที
   เห็นน้ำโขง โยงยาว คราวน้ำหลาก
คิดถึงมาก อยากไปเห็น เป็นสักขี
น้ำโขงขั้น กั้นสองเรา เหงาฤดี
อีกกี่ปี จะมีไหม ได้พบกัน
   แม่โขงขั้น กั้นทางเดิน ต้องเหินห่าง
ไกลหนทาง ห่างเพียงใด ใจเฝ้าฝัน
โอ้ดวงจิต คิดถึงมาก อยากพบกัน
เฝ้ารำพัน ฝันถึงเจ้า ทุกเช้าเย็น
   จงคืนมา หาพี่ อย่าหนีจาก
อย่าพลัดพราก จากพี่ไกล ไปเกินเห็น
ใจพี่หวัง ยังคอยแต่ แม่เนื้อเย็น
ฝากเดือนเพ็ญ เป็นสื่อใจ ให้คืนมา
   อ้ายหนุ่มไทย ใจไม่ท้อ รอคอยเจ้า
ทุกค่ำเช้า เฝ้าเหม่อลอย คอยแลหา
มองข้ามฝั่ง หวังได้เห็น เป็นบุญตา
เหม่อมองหา คราใดเสร้า เหงาหัวใจ
   สะพานสร้าง เส้นทางเดิน สิ้นเหินห่าง
วอนน้องนาง อยู่ห่างตา อย่าหวั่นไหว
สะพานเปิด กลับเถิดหนา มาถิ่นไทย
เอาหัวใจ มาให้พี่ ที่เฝ้ารอ
   กราบขอพร วอนแม่โขง ช่วยโยงใจ
ส่งข่าวไป ให้เจ้าทราบ กราบวอนขอ
บอกสาวลาว ว่าบ่าวไทย ใจเฝ้ารอ
กราบวอนขอ พ่อพระใส ให้เชื่อมโยง
   ลาวกับไทย สายใยนี้ เหมือนพี่น้อง
แผ่นดินทอง สองประเทศ เขตลำโขง
พี่กับน้อง ครองหัวใจ ให้อยู่โยง
ดั่งลำโขง ที่โยงยาว นะสาวเอย