พี่ระทมทุกข์โศกวิโยคจิต ด้วยมิ่งมิตรยอดรักเธอผลักไส ไม่รับซึ่งไมตรีที่มีจากใจ ตัดเยื่อใยทอดทิ้งให้พี่ตรม เธอลืมความรักเคยภิรมย์ชมชื่น เธอบอกคืนสัญญาพาขื่นขม เพียงเธอฟังน้ำคำที่ปรารมภ์ รักจึงล่มอารมณ์เหงารุมเร้าทรวง อันคำคนเวียนวนลอยลม เป็นคารมชมชิดให้ติดบ่วง เป็นสุนทรอ้อนรักเพื่อหลอกลวง เป็นรักลวงดวงใจให้โลเล เธอเฝ้าคิดเอาแต่ใจตน ลืมเหตุผลบนรักหลงเสน่ห์ เอาอารมณ์เป็นใหญ่ใจจึงเซ ด้วยรักเป๋เปลี่ยนทางซึ่งสองเรา อันอารมณ์อยู่เหนือเหตุผล จิตใจคนจะทนได้อย่างไรเล่า คงจะหมดความหมายในรักเก่า โอ้รักเราคงต้องเศร้าโศกทวี พี่ต้องระทมอยู่อย่างเดียวดาย ต้องกลับกลายเป็นคนที่คอยหลีกหนี แอบรอรักจากใจของคนดี หวังเพียงมีรักใหม่จากใจเจ้าเอย ฯ
26 สิงหาคม 2551 05:29 น. - comment id 889663
แวะมารับฟัง คำใครบางคนคะ อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ๊า
26 สิงหาคม 2551 12:46 น. - comment id 889738
หนาวลมล่องหมองไหม้หัวใจหม่น ตรองคำคนเคยอ้อนขอดค่อนถี่ ทุกรอยเหน็บเจ็บจำคำคนดี ดึกคนนี้มิงามยามคนชัง
26 สิงหาคม 2551 16:08 น. - comment id 889803
แวะมาให้กำลังใจค่ะ...
26 สิงหาคม 2551 16:23 น. - comment id 889817
บาดอารมณ์กับคำคนจัง เอาใจช่วยอยู่น๊ะ
26 สิงหาคม 2551 23:01 น. - comment id 889909
อรุณสุข ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบครับ
26 สิงหาคม 2551 23:04 น. - comment id 889910
ฉางน้อย ขอบคุณที่แวะมาฟังคำคนนะ คำคน เชื่อยาก คำคน พูดมาก คำคน ไม่แน่นอน
26 สิงหาคม 2551 23:06 น. - comment id 889911
ครูกระดาษทราย ขอบคุณสำหรับรูปภาพครับ เข้ากับบรรยากาศจริง ๆ
26 สิงหาคม 2551 23:07 น. - comment id 889912
เพียงพลิ้ว ขอบคุณสำหรับคำกลอนและดอกกุหลาบครับ
26 สิงหาคม 2551 23:08 น. - comment id 889913
กุหลาบขาว ขอบคุณสำหรับกำลลังใจครับ
26 สิงหาคม 2551 23:11 น. - comment id 889914
แจ้นเอง ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ คำคน เป็นอาวุธที่ร้ายที่สุดเลยล่ะครับ
27 สิงหาคม 2551 09:55 น. - comment id 890014
แค่คำคน.. หนักแน่นซะอย่าง..ไม่มีทางหวั่น เหอ ๆ ๆ ๆ .. *** แวะมาทักทายค่ะ...***
27 สิงหาคม 2551 14:10 น. - comment id 890156
หมองอิง ขอบคุณที่มาทักทายครับ คำคน...หลายครั้งทำให้สับสนได้นะคุณ