เฝ้าหาเหตุผลร้อยพัน เพราะสิ่งใดกัน...จึงทำให้ฉันรักเธอมากขนาดนี้ เวลาผ่านมาเนิ่นนานหลายปี แต่ความผูกพันที่มีไม่เคยจางไป เส้นทางที่เราก้าวผ่าน มีอุปสรรคขวากหนาม..หลายครั้งที่เราหวั่นไหว หลายคราที่หัวใจโรยราหมดกำลังใจ เกือบโบกมือลาร้างไปบนหนทางไกลที่เราก้าวมา ทุกวินาทีของความผูกพัน เติมเต็มความเชื่อมั่น..ลบความกังขา แค่เรารักกัน...ไม่อาจทำให้คืนวันผ่านไปในเวลา มากกว่ารัก...สิ่งที่เรามีตลอดมาคือความเข้าใจ ต่อจากนี้และตลอดเวลา ขอแค่ทุกวันที่ห่วงหา...เป็นวันสดใส ขอแค่มีเธอกับฉัน...เดินไปด้วยกัน...เสมอไป บนทางทอดไกล..ขอหัวใจเป็นของเรา
21 สิงหาคม 2551 19:41 น. - comment id 888560
21 สิงหาคม 2551 19:52 น. - comment id 888570
ทุกวินาทีของความผูกพัน ฉันขอยืนยัน...เธอยังมีฉันเคียงใกล้ บนเส้นทางไม่ว่าจะมีขวากหนามเพียงใด เราจะร่วมเดินเคียงกันไป...ตลอดในระยะทาง ไม่ต้องกลัว...ไม่ต้องกังวล ในทุกแห่งทุกหน...ไม่เหินห่าง อุปสรรคที่ทักทาย...แม้นมากมายไม่จืดจาง เพราะฉันพร้อมทุกก้าวย่าง...ที่จะเคียงข้างไปกลับเธอ จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน ดีไหมค่ะ จะได้ไม่ต้องกลัวพลัดหลงไง คิดถึงคุณนะค่ะ ไม่เจอกันนานเลย หวังไว้ว่าคุณคงสบายดี ส่วนผู้หญิงไร้เงาสบายดีค่ะ
25 สิงหาคม 2551 10:17 น. - comment id 889428
หัวใจเดินทางไกล...ไปพร้อมกันนะคะ