เถ้าใจ
Salukphin
เป็นคนที่ให้โอกาสเธอวาดหวัง
ผิดกี่ครั้งยังอภัยให้เสมอ
มิถือโทษโกรธเหยียบย่ำทำร้ายเธอ
พลาดพลั้งเผลอบ่อยครั้งยังอภัย
คำก่นด่าบ้าเชยเปรียบเปรยโง่
คือโบทองของขวัญอันยิ่งใหญ่
มอบแด่ฉันวันนี้นี่สะใจ
คุ้มค่าไหมกับความรักที่ภักดี
มันเจ็บร้าวหนาวลึกกัดสึกกร่อน
พิษซอกซอนย้อนเยื่อใจไปทุกที่
ดั่งน้ำกรดรดใจไร้ปรานี
ใจดวงนี้เจ็บช้ำต้องกล้ำกลืน
น้ำตาปรี่คลอครองอยากร้องไห้
ทนข่มไว้ในอกหมกสะอื้น
ให้ตกในไหลย้อนเก็บเหน็บวันคืน
เสแสร้งฝืนความเสียใจใส่เฉยชา
ปลอบตัวเองตั้งแต่นี้ขอหนีห่าง
เลิกราร้างสายใจใยเสน่หา
เมินคำหวานหว่านลวงล้อพ้อสายตา
ใจแกร่งกล้าก้าวไปไม่อ่อนแอ
หยุด หยุด หยุด ฉุดใจอย่าไหวอ่อน
คำออดอ้อนแอบแฝงแต่งเติมแผล
ผลร้อยฤทธิ์พิษชังบวกรังแก
มิจริงแท้ดั่งท่าทีที่กระทำ
ตัดสวาทปรารถนาฆ่าเจ็บปวด
ตัดร้าวรวดร้อยใจใยเจ็บช้ำ
ตัดไมตรีที่เคยให้ใช่คืนคำ
ด้วยจดจำคำด่าเขลาโง่เง่าเชย
หมดสายใจใยสวาทปรารถนา
ลบคุณค่าของเธอทิ้งวางนิ่งเฉย
เหมือนสายน้ำมิไหลกลับลับล่วงเลย
ความคุ้นเคยครั้งเก่าคือเถ้าใจ.