เธอเป็นดั่งแสงสว่าง ส่วนฉันเหมือนเงาจางๆใกล้จะหาย เธอเป็นแสงตะวันส่องแสงมากมาย เมื่ออยู่ใกล้..ฉันเหมือนไม่มีตัวตน... ฉันอยู่ในความมืดมิด ที่เธอเดินมาปิดไม่เห็นหน ฉันอยู่ใกล้เธออย่างไม่มีตัวตน จะแอบรักเธอก็กลัวความมืดมนของฉัน ..เข้าครอบงำ. จะคิดรักยังไม่ได้ ความห่างไกลทำให้สับสน ไม่กล้ารักเธอ..เพราะฉันคือเงาอันมืดมน หมดทางจนแสงสว่างอย่างเธอ...จะหันมอง
13 สิงหาคม 2551 01:02 น. - comment id 885241
พรุ่งนี้ยังมีหวัง เพียงพลังอย่งหางหาย แม้นรักพังทลาย เราอยู่ได้ด้วยกวี
13 สิงหาคม 2551 13:46 น. - comment id 885368
... เมื่อเธอและตะวันอยู่ด้านหน้า แสงแสบตาจ้าแจ่มแจมเงาฉัน เธอเพียงเดินเรื่อยไปไม่เห็นมัน ไม่..แม้เห็นเงาฉันที่เดินตาม เศร้านัก....
13 สิงหาคม 2551 16:57 น. - comment id 885417
สวาดดีคุณพยาบาลตัวน้อย
14 สิงหาคม 2551 00:13 น. - comment id 885537