ข อ เ ป็ น ตั ว เ อ ง

.:+: พริ้มเพรา :+:.

นานแล้ว .. ที่ไม่ได้กลับมาเป็นตัวเอง
นานแล้ว .. ที่เดินท่ามกลางบทบรรเลง .. ของเพลงที่เหว่ว้า
นานแล้ว .. ที่เธอทิ้งให้ฉันอยู่ในโลกกว้าง .. จนระยะทางทำให้ฉันไกลตา
ปล่อยฉันคุ้นเคยกับความทรมา .. และความเย็นชา .. ของสายลม
จากวันนี้ .. ฉันขอหายใจเพื่อตัวเองบ้าง
ขอเดินออกจากโลกอ้างว้าง .. ทิ้งจากปัญหาต่างๆ ที่ทับถม
ขอไปพบเจออิสระของชีวิต .. และเรียนรู้ความถูกผิดของอารมณ์
ขอออกไปสัมผัสความอบอุ่นของสายลม .. ลบความทุกข์ที่แสนขม .. ให้ล้างลา
ต่อจากนี้ .. จะขอยืนมองอยู่ห่างๆ 
ก้าวเดินจากห้องที่อ้างว้าง .. หันหลังให้เส้นทางที่ปวดปร่า
ขอโทษนะคนดี .. ถ้าต่อจากนี้สิ่งที่ฉันเคยทำให้ .. ตลอดมา
จะกลับกลายเป็นเพียงความหลังให้นึกถึงเพียงครั้งครา .. เมื่อไม่มีเรา
ที่ว่างของความผูกพัน
หวังเพียงให้คิดถึงกัน .. ทุกครั้งที่รู้สึกเหงา
และอยากให้รู้ว่าฉันยังเหลือเยื่อใย .. พร้อมกลับไปสู่คำว่าเรา
ฉันจะเข้มแข็งรอเพื่อกลับคืนวันเก่า .. ขอเพียงเธอไม่ปล่อยให้รักของเราเงียบเหงา .. เหมือนผ่านมา
 
 


                                    . . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .