เพื่อให้เธอ พบฝัน ในวันใหม่ ยอมตัดใจ หลีกห่าง หนทางฝัน ปล่อยมือลา รักเอย เคยผูกพัน เก็บคืนวัน สุขใจ ไว้ในทรวง ฉันจะยอม ทุกข์เข็ญ เป็นทางผ่าน เป็นสะพาน ให้คนดี อย่ามีห่วง ยอมร้าวราน เก็บงำ ช้ำทั้งปวง ขอเป็นดวง จันทร์ผ่อง ส่องนำทาง เคยจูงมือ ก้าวผ่าน ม่านชีวิต แต่ลิขิต ให้เขา พรากเราห่าง หรือฟ้าสั่ง ลาดิน สิ้นหนทาง คนครวญคราง สิ้นฝัน คือฉันเอง....... ทิพย์โนราห์ พันดาว
18 กรกฎาคม 2551 14:11 น. - comment id 875131
เทอมีสิทธิจะเลือกไป เส้นทางของคนมากมาย ฉันเพียงแค่คนเดินผ่านทาง
18 กรกฎาคม 2551 14:14 น. - comment id 875133
แวะมาให้กำลังใจครับ บางทีเรื่องที่เรายินดีให้ ก็ควรทำใจให้เป็นสุข ในเหตุของการเป็นผู้ให้นะครับ
18 กรกฎาคม 2551 14:59 น. - comment id 875149
เมื่อชีวิตยังไม่สิ้น..ก็อย่าสิ้นความฝันเลยค่ะ...
19 กรกฎาคม 2551 17:59 น. - comment id 875622
ยอมจะเป็นทางผ่านไม่ขวางกั้น ให้เธอเขาสุขสันต์ไม่หวั่นไหว ยอมจะเป็นคนเจ็บและเก็บใจ ยอมที่จะเป็นฝ่ายไปให้เธอสุข เป็นรักที่เสียสละจังค่ะ
21 กรกฎาคม 2551 14:00 น. - comment id 876589
เสียสละให้เธอไปมีสุข ตัวฉันทุกข์ก็ยอมพร้อมเสมอ ความเจ็บช้ำฉันรับไว้บำเรอ ให้ตัวเธอสดชื่นฉันยินดี สวัสดีค่ะ ยอมรับความเป็นไปเปล่าค่ะแบบเนี่ย แวะมาอ่านผ่านมาทักค่ะ ให้มีความสุขนะค่ะ