บีบก็ตาย คลายก็เจ็บ
คนหัวใจฤดูหนาว
หนึ่งใจในกำมือนี้ ที่ฉันเองเป็นคนยื่นให้เธอ
เพราะรักและเชื่อเสมอ หวังให้เธอเป็นคนดูแล
ไม่ได้อยากให้รักทุกๆนาที ไม่ได้หวังว่าทุกวันเธอต้องแคร์
รักอย่างไม่มีข้อแม้ หวังก็แค่บางความใส่ใจ
วันนี้ เมื่อเธอคงหมด หมดสิ่งดีๆที่เคยให้กัน
ใจฉันก็เริ่มจะเป็นส่วนเกินแล้วใช่ไหม?
ทุกอย่างที่เธอทำมา แทนคำว่าอยากให้ฉันจากไป
แบบนั้นใช่ไหม?ที่เธออยากบอกตอนนี้
ก็ใจเป็นของเธอแล้ว ก็สุดแล้วแต่เธอจะคิดแล้วกัน
ทางเลือกของฉัน ยังมองไม่เห็นสักทางเลยที่ดี
บีบคั้นก็ทรมาน กดดันให้ปวดหัวใจ
บาดแผลมันคอยทำร้ายให้ตายลงไปทุกทีๆ
ปล่อยมือก็เกินจะทน สับสนไม่รู้จะไปไหนดี
ถูกทิ้งขว้างอยู่อย่างนี้
จะบีบก็ตาย จะคลายก็เจ็บเท่ากัน