แค่ดาวดวงเดียว
คนหัวใจฤดูหนาว
ฟากฟ้า..กว้างไกลสุดสายตา โอบล้อมดวงดาวร้อยพัน
ถึงดาวจะงามเท่าไร แต่คืนไหนที่ฟ้ามีจันทร์ ร้อยดาวก็พลันหมดความหมาย
หากดาวเพียงดวง ที่อยู่ไกลสุดปลายฟ้า
เริ่มอ่อนล้า ไร้เรี่ยวแรงทอแสงประกาย
ร่วงลงสู่ดินลับตา อยากรู้ฟ้าคิดยังไง
จะคิดถึงคอยมองหากันบ้างไหม..
*ดาวหม่นแสงดวงเดียวเท่านั้น คงไม่สำคัญเท่าไหร่
ก็ยังเหลือดาวมากมาย แต้มแต่งฟ้าทุกวัน
ไม่ได้งามกว่าดาวดวงใด และมีหนึ่งเดียวเหมือนพระจันทร์
ฟ้าคงไม่ต่างกัน ถ้าจะขาดไปสักวัน แค่ดาวดวงเดียว...
คงเหมือนเธอ หากวันไหนที่ไม่มีฉัน ก็คงลืมกันไปง่ายดาย
เพราะยังมีคนรักเธอ เฝ้ารอเธออีกมากมาย
และเธอก็ยังมีใครคนนั้น
ซ้ำ *
วันใดเธอไม่มีฉัน..มันก็คงไม่สำคัญ แค่คนที่รักเธอ....