น้ำตาฟ้ารินไหลไม่หยุดสิ้น เจ้าหลั่งรินไว้อาลัยแก่ใครหนอ หรือสงสารฉันเล่าเฝ้าคอยรอ เฝ้างอนง้อรอรักจากใครสักคน สองแก้มฉันอาบนองด้วยน้ำตา แต่ท้องฟ้ากันแสงเป็นสายฝน สุดระทมด้วยพิษรักหนักกมล ต้องทุกข์ทนรอเธอมองผ่านมา ยิ่งตรองตรึกดึกดื่นสะอื้นอั้น ทุกคืนวันคิดถึงเธอละเมอหา รู้ทั้งรู้เธอไม่มองแม้หางตา เธอเห็นค่าเราเพียงเด็กวุ่นวาย เมื่อไรหนอเธอจะรู้ใจฉันบ้าง ไม่ต้องทนอ้างว้างเปลี่ยวใจหาย ไม่ต้องทนมองเงาเหงาเดียวดาย อยากมีเธอเคียงกายคอยดูแล
หยาดเพชร...มณีพลอย 11 ก.ค. 2551 09:10 น. - ID 116916 
1025
1
0
11 กรกฎาคม 2551 10:26 น. - comment id 871810
คงไม่นานเกินไปใจอย่าท้อ คงเพียงพอคุณค่ามหาศาล กับความสุขที่เปี่ยมล้นกมลมาน คงไม่นานเกินไปได้ใจครอง
11 กรกฎาคม 2551 20:22 น. - comment id 872106
ดีจ้า ... รอรัก......จากใจเธอ ละเมอเพ้อหา เพียงห่างไกลตา รอท่าอีกไม่นาน
12 กรกฎาคม 2551 12:51 น. - comment id 872250
สวัสดีครับ
12 กรกฎาคม 2551 20:01 น. - comment id 872388
เมื่อไรหนอคนดีที่ฉันรัก จะห่วงใยปกปักคอยรักษา แถมปกป้องผองภัยในชีวา ให้ทุกวันสุขคณาเมื่อไหร่กันแวะมาทักทายค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
