บ่คิดว่ามาบิ๊กซีสิใจหาย ดีใจหลายที่เจอกันบ่ายวันเสาร์ แม้โลกหมุนเวียนกลบลบเรื่องเรา ยังคิดถึงผัวเก่าเท่าเมื่อวาน มาซื้อของประจำไปทำขาย หยิบของชิ้นเดียวกับอ้ายจึงได้ขาน มือเราสองกอบกำถุงน้ำตาล จนประสานสายตาพาหวั่นใจ อ้ายจึงวางน้ำตาลลงตะกร้าน้อง ตาจ้องมองปากทักทาย สบายไหม น้องได้แต่ยิ้มแย้มแกมสุขใจ เราถามไถ่ในฐานะคนคุ้นเคย น้องถามว่าสบายไหม อ้ายปิดกั้น แต่นัยน์ตาคู่นั้นมันเฉลย ดูอิดโรยเหนื่อยใจวัยล่วงเลย แววตาพี่เปิดเผยข้อเท็จจริง สักครู่มีเด็กตัวเปี๊ยกมาเรียกพ่อ น่ารักหนอทั้งเด็กชายและเด็กหญิง หากมดลูกไร้เนื้อร้ายให้ตัดทิ้ง เราคงมีลูกวิ่งทั่วบิ๊กซี เห็นชีวิตของพี่มีความสุข เหมือนสะท้อนภาพทุกข์ในใจนี้ ชีวิตสองภรรยาและสามี กำลังไปได้ดี มีกรรมบัง มันไม่ผิดที่อ้ายไปมีสอง ผิดที่น้องทำอ้ายให้ผิดหวัง หมดปัญญายื้อรักนี้ให้จีรัง เพียงลำพังสังขารอันอ่อนแอ อ้ายมองสร้อยข้อมือเคยซื้อให้ ทุกคืนวันมันผูกใจไร้ทางแก้ ความรักในใจนั้นไม่ผันแปร เปลี่ยนแปลงแค่สำเนาใบทะเบียน จ่ายเงินที่แคชเชียร์เมียเงินขาด ผัวเก่าควักเงินบาทให้หลายเหรียญ ปีนั้นเราเข็นรถเพลินเดินแวะเวียน ปีนี้เปลี่ยนเป็นตะกร้าคนละใบ ลูกลูกอ้ายเรียกน้องว่าคุณน้า ภาวนาอย่าบอกแม่ให้สงสัย ไม่อยากรู้อ้ายกับเมียละเหี่ยใจ ทะเลาะกันยกใหญ่ เพราะส่วนเกิน อ้ายอาสาขับดีแมกซ์ไปส่งน้อง คนหม่นหมองมองตัวเองแล้วเกรงเขิน จึงขอแยกทางกับพี่ที่ทางเดิน ที่พระเจ้าบังเอิญลากเรามา เห็นอ้ายถอนหายใจ คล้ายคิดมาก น้องรับปากจะทนไหวไม่เพ้อหา ก้มหน้ามองถุงน้ำตาล พลันน้ำตา หลั่นรินมาเอ่อคลอพอเลือนราง ฝากปีโป้กับยาคูลท์ให้ลูกอ้าย หน้าแกคล้ายลูกของเราคราวฝันค้าง รับเอาไว้เถิดอ้าย อย่าใจจาง น้องไม่คิดมาสร้างความร้าวราน ถึงสองเราหย่าแล้วก็ยังรัก อกหักหักไร้มดลูกถูกประหาร ไม่มีลูกให้พี่ คือพิการ บ่ทนทานอยู่ร่วมเตียงเคียงชายคา ไม่ควรได้แม้แต่คำว่าสงสาร ควรซมซานไปตามชาติวาสนา ไปเร่ขายแกงถุงปรุงต้มปลา เป็นแม่ค้าหาบเร่เลี้ยงชีวี บ่คิดว่ามาบิ๊กซีสิเจออ้าย ดีใจหลายที่เจอกันบ่ายวันนี้ ตอนจากกัน ตัวความเศร้าเท่าบิ๊กซี หล่นจากป้ายทับใจนี้จนบี้แบน 8 กรกฎาคม 2551 --------------------------------------------------------------------- เพื่อนๆที่เป็นนักช็อปขาประจำห้างใหญ่ๆทั้งหลาย อย่าลืมช่วยกันลดภาวะโลกร้อนด้วยการลดจำนวนถุงพลาสติกนะครับ หรืออาจจะใช้ตะกร้า หรือถุงผ้าแทนนะครับ (วันนี้ทำตัวเป็นทูตสิ่งแวดล้อมซะงั้น)
9 กรกฎาคม 2551 15:43 น. - comment id 871031
ใช้ถุงผ้าเสมอ...แต่มันกันน้ำไม่ได้เลยต้องเอาถุงบิ๊กซี ใส่ในถุงผ้าอีกที..อิอิ ว่าแต่จะวุ่นวายไปไหมเนี่ย....เหมือนกลอนกระเป๋าใหญ่กระเป๋าเล็กเลย..ไม่รู้นายวิสกี้เคยอ่านหรือเปล่า...เคยแว๊ปแว๊ปในเวปหลายปีแล้ว..
9 กรกฎาคม 2551 15:51 น. - comment id 871034
เอ่อ...พี่กุ้งครับ แนะนำ ยิ่งช่วงนี้ฝนตกๆนะ เอาถุงผ้าใส่ข้างในถุงบิ๊กซีดีกว่า เดี๋ยวเปียกอ่าครับ คริคริ คิดถึงพี่กุ้งหนามแดงนะคร้าบบบบ
9 กรกฎาคม 2551 16:12 น. - comment id 871046
9 กรกฎาคม 2551 16:21 น. - comment id 871057
ขี่ดีแมกซ์นำแหน่จ้า
9 กรกฎาคม 2551 21:22 น. - comment id 871130
ชื่นชมครับ..ชอบอ่านกลอนของคุณจริงๆครับ
10 กรกฎาคม 2551 13:14 น. - comment id 871354
10 กรกฎาคม 2551 13:45 น. - comment id 871378
อารายจะบังเอิญขนาดนั้น หยิบของชิ้นเดียวกันยังเป็นน้ำตาลอีกต่างหาก หาก55+ ถ้าสมมุติเป็นบทบาทพี่เปิ้ลนะ ไปเจอแฟนเก่า ขอหยิบของชิ้นเดียวกัน เป็นพริกผงเลย จะเทใส่ให้ปวดแสบ ปวดร้อน เหอะ ๆ โหด ๆๆๆ กออนสุดยอดเลย ชอบ ๆ
10 กรกฎาคม 2551 15:20 น. - comment id 871421
อ่านแล้วหลากความรู้สึกดีแท้ สงสาร เกลียดชัง เห็นใจ...แท้ๆๆหนอ
10 กรกฎาคม 2551 15:36 น. - comment id 871432
โชคดีที่ยังไม่แต่งเลยไม่ได้หย่า...