น้ำฝนปนน้ำตา หยาดพิรุณพร่างพรูสู่พื้นหล้า ชลนาหลั่งรินคนสิ้นหวัง ทั้งทุกข์โศกวิโยคโถมโหมประดัง ทุกสิ่งพังภิณฑ์หมดรันทดท้อ ฝนซาเม็ดหากใจยังชาเจ็บ ยังหนาวเหน็บเจ็บแปลบแสบทรวงหนอ ก้อนสะอื้นแน่นขนัดอัดที่คอ น้ำตาคลอหยาดหยดรดแก้มนวล ค่อยค่อยเคลื่อนกายาจากผ้าห่ม ค่อยค่อยข่มความร้าวใจทั้งไห้หวน ไม่อยากยินยลสรรพรับทั้งมวล หากร่างซวนเซทับกับที่นอน ค่อยพยุงกายาขึ้นมาใหม่ ภาพหดหู่จิตใจยังหลอกหลอน ยังอิงแอบแนบชิดนิจรันดร ใยไม่จรจากใจฉันไปที
27 มิถุนายน 2551 14:10 น. - comment id 866256
เขียนได้ดีครับ เก่ง แก้วประเสริฐ.
27 มิถุนายน 2551 21:07 น. - comment id 866341
น้ำจากตาไหลหยดลงรดแก้ม น้ำฝนแต้มแซมปนจนสั่นหนาว ช่วยโอบไออุ่นรักสักชั่วคราว พอหายหนาวเศร้าคลายได้จากไป
27 มิถุนายน 2551 22:40 น. - comment id 866382
สวัสดีค่ะคุณนรศิริ คำศัพท์เยอะดีค่ะ...จิตรำพันยังต้องสะสมอีกมาก ตอนนี้ก็ใช้แต่คำง่ายๆแต่งไปเรื่อยๆค่ะ น้ำฝนปนน้ำตา....บางทีต้องขอบคุณน้ำฝนที่หล่นมาได้เวลาที่เหมาะสมค่ะ นอนหลับฝันดีนะคะ
28 มิถุนายน 2551 05:28 น. - comment id 866437
ขอกราบขอบพระคุณ คุณลุงแก้วมากนะคะสำหรับแรงใจค่ะ
28 มิถุนายน 2551 18:27 น. - comment id 866632
ขอขอบคุณ น้องเอมากนะคะ สอนเด็กเหนื่อยมากไหมคะเด็กเกเรหรือเปล่าคะดูแลสุขภาพด้วยหละเดี๋ยวไม่สบายนะคะ
29 มิถุนายน 2551 02:56 น. - comment id 866825
30 มิถุนายน 2551 09:26 น. - comment id 867235
หวัดดีค่ะน้องยาแก้ปวด ซำบายดีไหมหนอ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะอย่าโหมงานหนักอากาศ อากาศยิ่งแปรปรวนเดี๋ยวจะไม่สบายนะคะ