ดอกลั่นทมร่วงพราวสีขาวหม่น ทุกข์ระคนรุมเร้าเข้ากอดสวม กลิ่นเศร้าอวลอบมาทบรวม น้ำตาท่วมกลีบช้ำระกำใจ ลั่นทมเจ้าหล่นคว้างกลางชีวิต ระทมจิตอยู่กับรักเกินหักได้ ถูกเหยียบย่ำทิ้งร้างเหินห่างไป เหลือไว้ให้คู่เคียงแต่เพียงรอย หัวใจขมถมทับกับกลีบร้าว กอดรัดความว่างเปล่าอย่างเหงาหงอย ปล่อยชีวิตปลิดปลิวละลิ่วลอย เลิกรอคอยร่ำให้ใครคืนมา แม้คนเห็นเป็นเพียงแค่ดอกไม้ ถึงสิ้นไร้ใครมองไม่เห็นค่า จะเจ็บซ้ำช้ำหนักสักกี่ครา ยังเชิดหน้าบานแบ่งรับแสงจันทร์ ๒๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘
23 มิถุนายน 2551 13:36 น. - comment id 864871
๑... เถอะคนดี วันนี้จะเขียนบทกวี ให้ฟัง ความ เหงา เงียบ ส่งเสียงดัง ไม่อาจขัง ไว้ในจินตนาการ ๒... ฝืนความรู้สึก ได้ ! ก็ไม่หมด เปลืองประโยชน์จะโป้ปด ด้วยพจน์หวาน น้ำจิตน้ำใจ ยังตระการ เท่าเท่า วันวาร รู้สึกมี ๓... ใครจะซบซับ ความรู้สึกใครได้ตลอด สัมผัสอุ่น กรุ่นกอด ไม่เสื่อมศรี สงสัยทำไมหมายรู้สึกดี ฤๅ ปรารถนามี รู้สึกใด ๔... บางคราว ที่บางใครเหนื่อยหน่าย บางคนอาจภินท์พ่าย ใช่หรือไม่ คนท้อ ท้อลำพังซะเมื่อไร เพียงเรามิได้ใกล้ คอยปลอบกัน ๕... ใครจักซบซับความรู้สึกใครได้ตลอด แต่เรายังอุ่น กรุ่นกอด กันที่นั่น ที่ซึ่ง คะนึงเรามาพบ บรรจบกัน ระหว่างเส้นของฝัน และไมตรี
23 มิถุนายน 2551 15:29 น. - comment id 864898
แม้คนเห็นเป็นเพียงแค่ดอกไม้ หารู้ไม่พี่มองไม่เหมือนเขา หากเจ็บซ้ำช้ำหนักจงบรรเทา ยังมีเจ้าบานอยู่คู่แสงจันทร์ ๒๓ มิถุนายน ๒๕๕๑
23 มิถุนายน 2551 16:07 น. - comment id 864904
สวยและเศร้า เมื่อดวงใจโดนย้ำซ้ำซ้ำหน ยามทุกข์ทนตรอมตรมยังข่มได้ ลั่นทมร่วงลงวางระหว่างใจ คิดถึงไยลอยคว้างไม่ร้างลา
23 มิถุนายน 2551 19:04 น. - comment id 864955
ดอกลั่นทมผลิบานที่บ้านนี้ ความโศกีทับถมโหมเข้าใส่ ดอกรักบานที่บ้านแทนคุณแทนไทย หากวางไว้ข้างกันคงน่าชม เป็นอะไรไปครับ ช่วงนี้เห็นออกแต่งานแนวนี้ เหมือนมีอะไรที่ซุกซ่อนไว้ในตัวอักษร เราแพ้ได้ แต่ขอเพียงเราอย่าท้อ ขอใช้วลีฮิต มาเป็นกำลังใจให้ครับ
23 มิถุนายน 2551 23:49 น. - comment id 865057
ลั่นทมขาวลาวเรียกดอกจำปา แต่ต่อมาชื่อลั่นทมบ่มหมองศรี เขาจึงเปลี่ยมมาเรียกราชาวดี มีหลายสีเหลืองแดงแย้งกันไป แต่ทำไมลั่นทมจึงบ่มเศร้า ทุกข์รุมเร้าเจ็บช้ำต้องร่ำไห้ เขาเหยียบย่ำทิ้งร้างห่างหัวใจ ทิ้งเอาไว้เพียงรอยละเลื่อมลาย เป็นนักมวยหมอคงไม่รับเย็บ ต้องทนเจ็บแกะสะเก็ดกว่าจะหาย ใครหนอใครทำให้ใจละลาย แม้มาสายยังอยากปลอบมอบสัมพันธ์ อันศาลานารีมีคำกล่าว เมื่อถึงคราวอาศัยได้ร่วมฝัน มิเป็นรองผู้ใดได้ประชัน ใหม่เสมอเท่ากันทุกชั้นชน อย่าปรารมณ์ไปกับเรื่องเล็กน้อยเลย
24 มิถุนายน 2551 00:27 น. - comment id 865062
ดอกลั่นทมขมขื่นสะอื้นรัก เกินจะหักห้ามจิตคิดหวั่นไหว ต้องพลัดพรากจากจรแรมรอนไกล ปล่อยหัวใจให้เพ้อฝันลั่นระทม .................................................... ....................................................
24 มิถุนายน 2551 11:48 น. - comment id 865170
แม้จะเปลี่ยนชื่อเป็นลีลาวดี แต่จริงๆ แล้ว เธอก็คือลั่นทมนั่นเอง.. เศร้า..
24 มิถุนายน 2551 13:00 น. - comment id 865191
24 มิถุนายน 2551 16:10 น. - comment id 865222
คุณผู้หญิง.... ดอกลั่นทมกรีบขาวดูพราวพร่าง หม่นอ้างว้าง...ร้าวรานเกินขานไข ความทุกข์เศร้าเร้ารุม...สุมภายใน ไร้สดใส...แต่เบ่งบาน...ระรานตา... ถึงอย่างไร ก็ต้องอยู่ต่อ เพื่อมีอนาคตที่สดใส... แม้จะหน้าชื่น อกตรมก็ตาม... ด้วยใจค่ะ
25 มิถุนายน 2551 11:27 น. - comment id 865570
อยากปลอบด้วย บานไม่รู้โรยจังค่ะ