ถ้ามันสามารถเป็นได้อย่างใจคิด ก็คงมีสิทธิ์ที่รักจะหวานไหว แต่ไม่อาจเป็นไปได้ดั่งใจ จึงจำต้องหม่นไหม้หลั่งน้ำตา ถ้าหากกาลเวลาไม่ได้ช่วย และคำอวยพรก็ไม่มีค่า ระยะทางไม่อาจกั้นวันเวลา และยังรักศรัทธาเหมือนเคยมี หากเป็นไปได้ดั่งต้นน้ำ สวยสดงดงามคงที่ เริ่มต้นด้วยรักภักดี หล่อเลี้ยงหลายชีวีสืบไป ไหลวนไปตามกระแส ผันแปรไปตามยุคสมัย แปรเปลี่ยนตามรูปที่เปลี่ยนไป แต่คงไว้เป็นธารสานเจตนา ฉันเป็นได้แค่ฉัน วันวันได้แต่ไหวหวั่นโหยหา วันวันได้แต่หลั่งน้ำตา วันวันได้แต่เหว่ว้าน้ำตาริน อยากเป็นดั่งต้นน้ำ ไหลผ่านเรื่อยไปไม่จบสิ้น คุณค่ายังอยู่ยงในพื้นดิน ไม่มีวันหมดสิ้นความสำคัญ แต่เพราะฉันไม่ใช่ เป็นได้แค่ใครคนหนึ่งเท่านั้น มีรักได้แค่ให้ผูกพัน มีเธอไว่ให้ฝันเท่านั้นเอง /font>
7 มิถุนายน 2551 20:23 น. - comment id 858609
ทำไมถึง อยากเป็น เช่นต้นน้ำ ไหลเช้าค่ำ ไม่มีหยุด ไม่จบสิ้น คงจะเหนื่อย น่าดู นะยุพิน ผ่านพื้นดิน ไหลกระเซ๊น เย็นชุ่มเอย
7 มิถุนายน 2551 21:42 น. - comment id 858634
หากเป็นน้ำขอเป็นเช่นน้ำฝน ที่ไหลหล่นชโลมใจได้ถ้วนหน้า เมื่อเธอเหนื่อยเธอร้อนอ่อนกายา จะนำพาความชุ่มเย็นมาสู่เธอ สวัสดีค่ะ
8 มิถุนายน 2551 08:53 น. - comment id 858708
เป็นต้นน้ำเหมือนปิดทองอยู่หลังพระ เสียสละตลอดไปไม่รู้สิ้น ตั้งใจไหลเพียงน้อยค่อยระริน ไม่เคยสิ้นสูญเสื่อมค่าศรัทธาตน อยากรู้เรื่องต้นน้ำ ต้องถามคนข้างบนครูพิม ครูเขารู้จักวิถีตนต้นน้ำเลยอิอิ
8 มิถุนายน 2551 15:50 น. - comment id 858834
หากความรักเปรียบเป็นเช่นต้นน้ำ คงเย็นฉ่ำชื่นใจหาใดเหมือน มิลืมหลงหลั่งไหลไม่ลืมเลือน เหมือย้ำเตือนว่ารักจักมิคลาย
8 มิถุนายน 2551 20:38 น. - comment id 858924
ขอให้รักสมหวังดังจิตมั่น ขอให้ใครคนนั้นคำนึงหา ขอให้รักด้วยรักและศรัทธา ขอให้ค่ารักนั้นนิรันดร
8 มิถุนายน 2551 22:21 น. - comment id 858978
ดั่งต้นน้ำลำธารละลานล่อง พื้นดินผองชอุ่มเขียวด้วยพฤกษา ต้นน้ำแล้งก็เปรียบได้ไร้ชีวา พื้นดินนองน้ำตาไร้ค่าใด
9 มิถุนายน 2551 07:43 น. - comment id 859091
9 มิถุนายน 2551 09:02 น. - comment id 859153
อือ..น่าฉงฉานจินๆ