หนาวละอองซาดเซ่นกระเด่นฝน น้ำตาปนหยาดฝนหลั่งรินไหล ร้องไห้ใต้ฟ้าให้สาใจ ชะโลมไล้จิตใจให้ลืมเลือน รักไม่จริงทิ้งกันก็แค่นี้ เหลือหน้าที่มีแค่ความเป็นเพื่อน ที่ผ่านมาอย่าเอามาย้ำเตือน ลบรอบเปื้อนบาดแผลของหัวใจ ฟ้าร้องก้องกริ้วโกรธผะวาเกล้า ไม่ซ่างเศร้าฟ้าแค้นเคืองร้องไห้ ต่อแต่นี้ต้องยืนก้าวเดินไป ไม่เป็นไรผ่านไปแล้วให้ผ่านเลย เช็ดน้ำตาฝนหยุดเห็นฟ้าส่าง ก่อเริ่มสร้างร่างหวังคิดเฉลย ไม่ยอมหยุดคิดคุกเป็นเชลย ก้าวอย่างเคยไปเป็นไรที่ผ่านมา
ภันเต 7 มิ.ย. 2551 14:07 น. - ID 115797 
849
1
0
7 มิถุนายน 2551 14:14 น. - comment id 858491
ชอบครับภันเตกลอนนี้ พูดจากใจเลย
7 มิถุนายน 2551 14:31 น. - comment id 858496
ขอบคุณที่ติดตามครับ...ภันเต
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
