ริมฝั่งน้ำธารไหลกลางไพรสณฑ์ เคยดั้นด้นดุ่มเดินเพลินหรรษา ชิดเคียงข้างมิร้างกลางพนา ถ้อยวาจาจริงใจก่อนไกลกัน ย่ำหยอกเย้ายิ้มเยือนเตือนให้คิด ยามใกล้ชิดน้อยนักรักหรือฝัน ซาบซึ้งทรวงหน่วงหนักยิ่งนับวัน ฝากรำพันเพ้อพร่ำจำใจจร มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าพาเศร้าหมอง รักมั่นปองเกินคลายหรือถ่ายถอน ดังสลักปักติดคิดอาวรณ์ คงร้าวรอนหากคืนรักจักตรอมตรม ห่วงขวัญตาเหว่ว้าดังคราก่อน คงร้าวรอนใจนักหากรักขม แต่รักนี้ใฝ่ปองชอบชิดชม จำฝืนข่มหัวใจแม้ไกลตา จึงกลืนกล้ำน้ำตาอย่าให้ไหล แม้ว่าใจรอนรอนนอนผวา ก้อนสะอื้นกลืนกลับนับเวลา รอเขามาเยือนใหม่ปรับใจรอ มุ่งก้าวไปในทางอย่างนักฝัน จะสร้างสรรสิ่งดีมีค่าหนอ ด้วยแดเดียวจะรักและถักทอ แม้ทดท้อกลั้นน้ำตาฝืนอาลัย....................
กันนาเทวี 30 พ.ค. 2551 00:04 น. - ID 115541 
1494
2
0
30 พฤษภาคม 2551 02:02 น. - comment id 855104
สวัสดีครับป้า ใครล่ะช่างกล้าทำให้น้ำตาตก
30 พฤษภาคม 2551 02:15 น. - comment id 855105
สัพพยอกหยอกล้อจนงอหงาย อยู่เคียงกายรักเล่นเป็นไฉน แต่เก่าก่อนไม่เคยทำให้ช้ำใจ ใครหนอใครช่างทำให้ช้ำทรวงมาเยี่ยมตอนดึก ครับ
30 พฤษภาคม 2551 05:55 น. - comment id 855108
ยามดึกดื่นคืนนี้ที่แสนเศร้า น้ำตาเร้าเข้าลึกนึกโหยหา วันเวลาพาใจให้โรยรา ปราถนาหาเธอแต่ผู้เดียว แล้วนึกไปน้ำใสก็ไหลริน คงจะสิ้นกลิ่นเจ้าเร้าแห้งเหี่ยว ยากถ่ายถอนนอนนับหลับผู้เดี่ยว ไม่เหลือเสี้ยวเศษใจให้ยลยิน
30 พฤษภาคม 2551 06:00 น. - comment id 855109
เผลอใจไปเองมั้ง หาสาเหตุไม่เจอ อยากแต่งกลอนเศร้าๆมั่ง
30 พฤษภาคม 2551 06:07 น. - comment id 855111
จ่าน้อย.... ใจภินท์พังไม่ฟังเสียง รักที่เสี่ยงช่างเหมือนฝัน รู้ใจใครจำนรรจ์ จำฝืนกลั้นน้ำตาแสนอาดูร... โอ้ยโย่กลอนผสม
30 พฤษภาคม 2551 06:16 น. - comment id 855113
]ลูกกลิ้ง.. อันน้ำตาไม่อาจแก้ปัญหาใจ รักยิ่งใหญ่พาฝันรัญจวนเศร้า อาจไม่มีวันนับกับตัวเรา กล้ำกลืนเอาน้ำตามาปลอบตน....
30 พฤษภาคม 2551 06:46 น. - comment id 855114
30 พฤษภาคม 2551 07:13 น. - comment id 855119
ฝากฝัน..... รักมันเศร้าก็เราไปยึดมั่น จึงหวั่นหวั่นเกรงรักจักลาหาย จำกลืนกล้ำน้ำตาที่พร่าพราย เพราะเดียวดายโดดเดี่ยวเหลียวหาใคร? รักนี้ไม่มีโทษ อย่าไปโกรธโทษรักไม่ได้...
30 พฤษภาคม 2551 07:23 น. - comment id 855128
เศร้ามากคะ
30 พฤษภาคม 2551 09:19 น. - comment id 855188
เก็บความหลังฝังไว้ในส่วนลึก แล้วผนึกด้วยเวลาหนาแน่นไว้ ปลูกความหวังกลบทับซับหัวใจ หวังจะใช้ปัจจุบันนั้นเยียวยา แม้หลบลี้หนีร้างไม่สร่างเศร้า คืนวันเก่าย้อนทวนยังหวนหา เหมือนตอกย้ำคำนึงที่ตรึงตรา หรือเวลา รักษาใจ ไม่ได้เลย มาร่วมแจม ในอารมณ์เดียวกันค่ะ
30 พฤษภาคม 2551 10:16 น. - comment id 855201
กลั้นน้ำตาคราเศร้าเหงาดวงจิต เปลี่ยนความคิดหดหู่สู้ปัญหา เป็นการรอด้วยความหวังหล่อชีวา พร้อมสร้างสรรค์สิ่งมีค่าระหว่างรอ
30 พฤษภาคม 2551 10:16 น. - comment id 855202
อย่ากลั้นน้ำตาเลยครับ..ปล่อยให้ไหลออกมาแล้วจะรู้สึกดีนะครับ
30 พฤษภาคม 2551 11:51 น. - comment id 855216
30 พฤษภาคม 2551 15:25 น. - comment id 855286
เวลาที่เรากลั้นน้ำตาเอาไว้มันจะจุกที่กลางใจแทนนะคะ
30 พฤษภาคม 2551 15:36 น. - comment id 855293
น้องจงปล่อย น้ำตา ให้รินไหล ปล่อยหัวใจ ให้พักผ่อน เถิดน้องหนา แล้วต่อไป ไม่ร้องอีก แล้ววันหน้า จงตั้งตา ทำความดี กันต่อไป
31 พฤษภาคม 2551 06:11 น. - comment id 855529
ตรากลม........... ตั้งใจให้เศร้านี่ค่ะ แต่งตอนเหงาๆนะ
31 พฤษภาคม 2551 06:17 น. - comment id 855531
นิลวรรณ............ คิดคำนึงถึงรักเมื่อคราสม ได้ชื่นชมเชยชิดพิสมัย ยามร้างห่างจำจากพรากลาไกล ใจหนอใจเศร้าแท้แต่ยังรอ ค่า อารมณ์นี้เลย
31 พฤษภาคม 2551 06:29 น. - comment id 855532
ดอกแก้ว.............. ค่า ขอบคุณมากค่ะ ตั้งใจเพียรด้วยรักแม้ไกลห่าง ตั้งใจสร้างรักนี้มีความหมาย ตั้งใจปองรักมั่นมิวุ่นวาย ตั้งใจกายสรรค์สร้างอย่างถูกตรง
31 พฤษภาคม 2551 06:31 น. - comment id 855533
อินสวน............... งั้นขออนุญาตร้องนะ
31 พฤษภาคม 2551 06:33 น. - comment id 855534
นกยูง............ จ้า ขอบใจจ้ะที่มาร่วมขบวน คนขี้แยด้วยกันมามา
31 พฤษภาคม 2551 06:36 น. - comment id 855535
โคลอน.......... งั้นก็ร้องดีกว่าน้อ ไม่กลั้นละ
31 พฤษภาคม 2551 06:45 น. - comment id 855537
ก่องกิก........ ปล่อยน้ำตารินไหลด้วยใจเศร้า จิตซบเซาเหงาหงอยพลอยหม่นหมอง ตั้งใจมั่นความดีย่อมหมายปอง เพื่อใจผ่องผุดค่าราคาคน ขอบใจหลายเด้อค่า ที่มาแจม
31 พฤษภาคม 2551 09:34 น. - comment id 855562
ปล่อยน้ำตารินไหลดวงใจพี่ น้องคนดีพี่คอยซับคอยเช็ดให้ คลายอัดอั้นตันอุราสบายใจ น้ำตาไหลไล่ความโศกขอโชคมา
31 พฤษภาคม 2551 12:08 น. - comment id 855608
กลั้นน้ำตาเอาไว้ไหลลงข้างใน เดียวเป้นน้ำท่วมปอดหรอก อิอิ...
31 พฤษภาคม 2551 17:04 น. - comment id 855655
ชัยชนะ............. น้ำตารินไหลหยดลงรดแก้ม เคยยิ้มแย้มสบตาครารักหวาน ต่อแต่นี้เหลือเพียงแค่ตำนาน ก็แค่ผ่านมาชิดสนิทชม
31 พฤษภาคม 2551 17:07 น. - comment id 855657
ไหมไทย......... สะอื้นในใจมิให้ใครเห็น น้ำท่วมปอดดีกว่าน้ำท่วมทุ่งก่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
