วานวันเป็นดั่งแสง คอยแยงตามร่องใบไผ่ เล็ดลอดสูงยวงใย ร่มเงาบรรพกาล เกิดแก่เจ็บล้วนตายสิ้น ไร้ชีวิตดิ้นด้าน เกิดเพื่อกราบกราน จะไม่ขอสาบานสิ่งลวงตา ชาติหนึ่งเกิดเป็นนักรบ ต่อกรล้วนสยบบาทา ไร้ผู้แกร่งกล้า ไร้ข้าสิ้นวางวาย บ่นไปๆๆๆ
น.นิรัติศัย 24 พ.ค. 2551 16:32 น. - ID 115358 
1700
2
0
24 พฤษภาคม 2551 19:22 น. - comment id 853196
ทุกปัญหามากมายให้ร้ายเหลือ แสนจะเบื่อยิ่งนักยากรักษา แถมบ้านเมืองเปลี่ยนไปในโลกา มากปัญหานานาเสียเหลือเกินข้าวของก็แพง น้ำมันก็แพง คนก็ใจร้าย ฆ่ากันตายทุกวัน แถมยังภัยพิบัติอีกนา ๆ โอย กลุ้ม อิอิ (ปล. มาร่วมด้วยช่วยบ่นด้วยคนค่ะ)
25 พฤษภาคม 2551 13:46 น. - comment id 853383
หายไปนานเลยนะครับพี่ฮาย ยังจำผมได้มั้ยเนี่ย
26 พฤษภาคม 2551 00:15 น. - comment id 853626
ผู้หญิงไร้เงา < > น้ำตาเทียน ทุกปัญหาล้วนมีทางแก้ไข ความห่วงใยจากพี่น้องผองเพื่อน เมื่อยามทุกข์ยามสุขคอยย้ำเตือน คำว่าเพื่อนมีให้กันตลอดไป บ่นกานหน่อย บ้านเมืองหาใช่ของคนใดคนหนึ่งไม่ จำไม่ได้อ่ะคายเหรอ เออ่อออเอ้ย นายน่านเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
