โศกนาฏกรรม

น.นิรัติศัย

วานวันเป็นดั่งแสง
คอยแยงตามร่องใบไผ่
เล็ดลอดสูงยวงใย
ร่มเงาบรรพกาล
เกิดแก่เจ็บล้วนตายสิ้น
ไร้ชีวิตดิ้นด้าน
เกิดเพื่อกราบกราน
จะไม่ขอสาบานสิ่งลวงตา
ชาติหนึ่งเกิดเป็นนักรบ
ต่อกรล้วนสยบบาทา
ไร้ผู้แกร่งกล้า
ไร้ข้าสิ้นวางวาย
บ่นไปๆๆๆ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 พฤษภาคม 2551 19:22 น. - comment id 853196

    ทุกปัญหามากมายให้ร้ายเหลือ
    แสนจะเบื่อยิ่งนักยากรักษา
    แถมบ้านเมืองเปลี่ยนไปในโลกา
    มากปัญหานานาเสียเหลือเกิน
    
    11.gifข้าวของก็แพง  น้ำมันก็แพง  คนก็ใจร้าย ฆ่ากันตายทุกวัน แถมยังภัยพิบัติอีกนา ๆ โอย กลุ้ม อิอิ (ปล. มาร่วมด้วยช่วยบ่นด้วยคนค่ะ)11.gif
  • น้ำตาเทียน

    25 พฤษภาคม 2551 13:46 น. - comment id 853383

    หายไปนานเลยนะครับพี่ฮาย  ยังจำผมได้มั้ยเนี่ย
  • น.นิรัติศัย

    26 พฤษภาคม 2551 00:15 น. - comment id 853626

    ผู้หญิงไร้เงา  < > น้ำตาเทียน
    
    
    ทุกปัญหาล้วนมีทางแก้ไข
    ความห่วงใยจากพี่น้องผองเพื่อน
    เมื่อยามทุกข์ยามสุขคอยย้ำเตือน
    คำว่าเพื่อนมีให้กันตลอดไป
    
    บ่นกานหน่อย บ้านเมืองหาใช่ของคนใดคนหนึ่งไม่ 
    
    จำไม่ได้อ่ะคายเหรอ เออ่อออเอ้ย นายน่านเอง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน