ตามหาเพื่อจะรับรู้ว่า ว่างเปล่า ผูกพันฝันร้าว ในความหม่น คิดถึง เท่าที่ใจหนึ่งใจจะอดทน ทั้ง ๆ ที่ก็แค่คน..... .....เป็นเพียงแค่คนรู้จักธรรมดา... รอคอย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่มีวันบรรจบ ทบทวนหวนพบ ก็แค่จุดจบขวางหน้า ซาบซึ้งและรู้ดี ไม่เคยมีความหมายแม้ปลายตา แต่ยังพิรี้พิไรไม่เอ่ยลา..... .....ทั้งที่เวลาเหลือน้อยเต็มที ตามหา เพื่อจะรับรู้แค่ว่า ว่างเปล่า ผูกพันฝันร้าว ซาบเศร้าถึงเพียงนี้ ก่อนตัดใจต้องลา ลาจริง ๆ เสียที ขอปล่อยใจเศร้าสู้เสรี..... โบยบิน...
14 พฤษภาคม 2551 15:19 น. - comment id 849806
สวัสดีค่า เสรี คือ ยอดปรารถนาของมนุษย์เรานะ
15 พฤษภาคม 2551 08:57 น. - comment id 850016
สวัสดีค่ะ..... บางทีใจก็อยากที่รู้ความจริงในใจเขาเพื่อตัดสินใจ ดีกว่ายืดเวลาให้เสียใจนานค่ะ.... เป็นกำลังใจให้นะค่ะ.....
15 พฤษภาคม 2551 12:54 น. - comment id 850151
ไม่เห็นนั่งยิ้มฯ นานเลยนะคะ ไปแบนั่งยิ้มที่ไหนมาเอ่ย...คิดถึงนะคะ ความรู้สึกนี้ โคลอน ก็เคยเป็นค่ะ ปล่อยใจเศร้าสู่เสรีแต่ก็ยังคงมีความเศร้าอยู่...ไม่รู้ทำไม
25 กรกฎาคม 2551 14:06 น. - comment id 878635
เศร้าจังเลย จำใจจาก ทั้งที่ไม่อยากจาก ทรมานอ่ะเนอะ...สู้ๆๆค่า