แค่หนึ่งช่วงเวลาที่เธอเข้าใจผิด แค่หนึ่งช่วงชีวิตที่หายไป แค่เสี้ยวหนึ่งวินาทีที่ไม่ได้อยู่ข้างกาย ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไป ไม่ใยดี ไม่เคยโทรถามความรู้สึก ไม่เคยไถ่ถามความคิดนึกของคนคนนี้ ไม่มีเลย แม้เพียงข้อความอันห่วงใยที่แสนดี ไม่มีเสียงจากฟากฟ้าเลยจริงๆ แล้วตอนนี้เธอถามหาถึงความหมาย ว่าสิ่งใดทำให้ฉันแปรผัน จากวันหนึ่งที่เราเคยมีกัน หายไปหมดความผูกพัน...คำว่าเรา เธอมีคนข้างกาย ฉันรู้สึก คนที่เธอบอกรักมากมาย ในวันเหงา ตอนนี้เธอมีเขา และใช้คำว่าสองเรา แล้วเธอเอาฉันเข้าไปทำไม ให้ฉันอยู่ตรงนี้โดยไม่มีเธอ ยังดีกว่าให้ฉันพร่ำเพ้อต้องร่ำไห้ ให้ฉันอยู่ห่างๆ แต่ห่วงเธอไกลๆ ดีกว่าให้ฉันอยู่ใกล้ใจ แต่ไร้รักของเธอ เข้าใจหรือยัง เข้าใจฉันบ้างไหม ความรู้สึกของฉันอันมากมาย แต่เธอไม่เคยเข้าใจมันเลย บอก บอก บอก ว่าฉันผิด พลาดไปแล้วความใกล้ชิดที่ผ่านพ้น แล้วนี้อะไร มาบอกว่ารักฉันจนเกินทน แล้วคนอีกหนึ่งคน เธอเอาไว้ที่ใด เริ่มต้น...เธอเป็นคนสร้าง ตอนกลาง...ฉันเป็นคนฝัน สุดท้าย...พอเราจากกัน เธอต้องหาเหตุผลอีกร้อยพัน....มามัดฉันทำไม
13 พฤษภาคม 2551 08:56 น. - comment id 849258
การได้พบ ดีกว่าการไม่เคยได้รู้สึกซะทีเดียว อย่าเศร้าไปเลย
13 พฤษภาคม 2551 12:14 น. - comment id 849350
ดีคร้า พี่แทนขา......... ไม่เศร้าคร้า ไม่เศร้า แต่ไม่รู้จะบ่นให้คนนั้นฟังยังไงให้เข้าใจ ไม่มีความรู้สึกนั้นแล้วจริงๆ แต่อธิบายยังไงก็เถียงขึ้นมา เลยบ่นเป็นกลอนไง ให้รู้กันไปว่าจะตอบเป็นกลอนให้นุ้งพายอะเป่า ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจในวันเหงาๆ
13 พฤษภาคม 2551 19:53 น. - comment id 849420
ง่าๆๆ อ่านแล้วเศร้าหัวจาย ผ่านไปแล้วก็ผ่านไปเนอะครับ เริ่มต้นใหม่ สู้ๆๆ
14 พฤษภาคม 2551 17:01 น. - comment id 849835
14 พฤษภาคม 2551 18:41 น. - comment id 849871
...