จำได้ไหมกลอนแต่งให้ในครั้งก่อน จำได้ไหมบางตอนที่ร้องไห้ จำได้ไหมมีน้ำตาพรูพร่างพราย ครั้งที่ใครย่างกรายเดินจากกัน ฉันยังคงยึดมั่นในวันนี้ ความว่างเปล่าไม่มีแม้ความฝัน ยอมรับว่าใจ(กิมจัง)ยังผูกพัน แม้เธอนั้นไม่เคยจะเข้าใจ ก็ไม่หวังเธอจะกลับมาปลอบ มาฝืนใจมาชอบเหมือนเดิมได้ ที่ก้นบึ้งความรู้สึกเพียงปวดใจ เธอไม่เคยเข้าใจเป็นสำคญ สุดท้ายเธอก็เป็นเพียงผู้ชาย ที่ไม่เคยงมงายกับใจฉัน ไม่เคยรู้ไม่เคยรับความผูกพัน เธอมองฉันเป็นเพียงตัวสำรอง ก็แค่เจ็บและอายใจสักนิด กับตำราความรักติดพร่ำสอน น้ำตารินรด บท กวีกลอน ที่เป็นเพียง ถ้อยอักษร คอยปลอบใจ
12 พฤษภาคม 2551 10:07 น. - comment id 848888
อิอิ ฟังตัดพ้อต่อว่าครารักก่อน ที่ตัดรอนร่อนจากวันพรากหนี หยิบบทกลอนเรียงร้อยถ้อยวจี "ใครเดินหนีหนี้รักปลักน้ำตา"
12 พฤษภาคม 2551 15:06 น. - comment id 848987
ไม่ได้หวังให้เธอนี้มามีใจ เหมือนดั่งก่อนที่เคยให้ใจกับฉัน แต่ด้วยความห่วงหาทั้งจาบัณ จึงได้เอ่ยความผูกพันที่ผ่านมา เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
12 พฤษภาคม 2551 19:28 น. - comment id 849069
สวัสดีค่ะคุณพี่ฝากฝัน ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาเยือนบ้านใหม่ของกิมจังค่ะอย่างไรแล้วก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
12 พฤษภาคม 2551 19:34 น. - comment id 849071
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มาขอบคุณมากค่ะ บ้านใหม่ของกิมจังยังไม่มีอะไรไว้ต้อนรับเลยต้องขอโทษด้วยนะคะ
18 พฤษภาคม 2551 18:59 น. - comment id 851173
สวัสดีครับ.. เศร้าจังเลยครับ..ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
1 มิถุนายน 2551 13:41 น. - comment id 855954
สวัสดีค่ะคุณชายเหงา ขอบคุณมากนะคะสำหรับกำลังใจค่ะ ความเหงาและความเศร้าเป็นเพื่อนสนิทกันเสมอค่ะ มาด้วยกันและก็ไปด้วยกัน ค่ะ