พม่าเวลาก่อน
เฮาชาวดอย
แดนแห่งดอยพม่าไทยใหญ่
เสียงปืนเปรี้ยงแหกป่า แสกกลางหน้าปานห่าผี
ฮวบล้มลงทันที กับชีวิตที่ปลิดไป
ทรุดฮวบบ่มีฮ้อง ลั่นร้องก้องจากปืนไผ
ร้อนผ่าดังห่าไฟ เพียงตาเหม่อที่เก้อมอง
หนูน้อยหลุดมือพ่อ สองมือนอที่เคยป้อง
พ่อมีสีเลือดนอง เต็มใบหน้าตาคู่นั้น
แม่วิ่งมารับลูก ก็ต้องถูกกระสุนปั่น
อกแม่แลเลือดพรั่น กอดลูกท่าวทาวกับดิน
หนูน้อยกลางดอยรก ต้องโผผกนกน้อยผิน
กลางดอยขุดกลอยกิน ได้ใดเล่าด้วยเยาว์วัย
ทารกกลางรกป่า ด้วยเดียงสาจะหาไหน
สงครามก่อจากใคร แล้วไฉนเด็กรับกรรม
ไทยใหญ่กับพม่า ยังต้องหาความเป็นธรรม
ดงดอยที่หมกดำ ยังดื่นดาชั่งตาปี